درمان من شو ساعتی-اپیزود شصت و یک رادیو هیچ
Update: 2022-08-11614
Description
این اپیزود باهم خیال میکنیم و به رشت میریم
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
عااااشقش شدم چه اپیزود خیالییی منم یه دختر خیالاتیام که بعد ازدواج با خیالاتم خداحافظی کردم🥺 و اینجا با این اپیزود خیالاتم اومد دیدنم🥺 میغهمی حالمو؟!!!🥺💔
هرچقدر از زیبایی تصویر سازی های این پادکست بگم کمه ! خیلی به دل نشست مثل مابقی پادکست هاتون . خداقوت 💛
لحظه به لحظه این اپیزود مو بر تنم سیخ میشه بغض میکنم چشمامو میبندم .نفس عمیق میکشم .اشک تو چشمام حلقه میزنه یهو لبخندمیاد گوشه لبم و در من دو من همدیگه رو سخت در آغوش میگیرند ##احمد_فياض 🌹نور به راه و زندگیت
یه حال عجیبی داد، پرتم کرد توی قسه های کودکی و در عین حال ترکیبی با الان😍 دقیقه به دقیقش لذت بردم، حال بدمو خوب کردید❤️
6:25 این دیالوگ از چه فیلمیه؟ کسی میدونه؟
برفکی ها خیلی دارن اذیتم میکنن. دارم کم میارم منی که مائه🙁
این اپیزود به زندگی کوک زد منو🤍
این اپیزود رو خیلی دوست دارم و بدون اغراق بالای پنجاه بار گوش کردم
این اپیزود عالیه
پادکستاتون حال دل آدم رو خوب می کنه 🤍
سلام. تمام اپیزود ها واقعا عالی هستند. کاش در کانال تلگرام این دکلمه کامل استاد ابتهاج رو بذارید. تشکر
عشق اولم یه برفکی دوست داشتنی بود 💔 دیگه جرئت نمیکنم عاشق شم 🥲 چه قدر زیبا بود حرفاتون ، ممنون
من پادکست های شما رو نفس میکشم پاینده باشید جناب فیاض عزیز
ممنون که تپش نبض باغ در دانه بودین🌹
فک کنم این اپیزود رو بیشتر از ده بار گوش کردم و هربار بیشتر از دفعه قبل غرقش شدم و باید بگم دیشب این اپیزود منو نجات داد مثل یه مُسکن حل شد توی ذره ذرهی وجودم و کمک کرد تا برای دقایقی فراموش کنم و بخوابم واقعا ازتون ممنونم اقای فیاض❤🙃
به عنوان یه رشتی لذت بردم 😍 و باید بگم تا حالا فکر نکرده بودم که دو تا از خودم هست و منو خیلی به فکر فرو برد
البته هدف شما چیز دیگه ای بود در هرصورت ممنون
ما، آدمایی هستی برعکس آدمای معمولی آخه معمولی اینه که وقتی به آینده روشن نگاه میکنی امیدوار میشی ولی ما وقتی به آینده مون فکر میکنیم ناامید میشیم ولی وقتی به گذشته فکر میکنیم امیدوار میشیم که شاید دوباره تکرار بشه
ولی وقتی فکر میکنم دیگه اون روزها برنمیگرده غمگین میشم گریه م میگیره
عالی عالی منو به یاد روزهای رویایی سالهای 53-57 انداختید