امروز مناظره‌ی آقایان زیدآبادی و تاجزاده را گوش کردم و به دلایل طرفین در حد وسع تأمل کردم. پرسشِ اصلی این است که مشارکتِ مردم در انتخابات و نیز ورود اصلاح‌طلبان در مقام کاندیدا چه سودی دارد؟ آقای زیدآبادی در این مناظره استدلال می‌کرد و می‌گفت که وقتی رئیس جمهور یک تدارکاتچی ست و تقریباً تمام قدرت در جای دیگری ست، بگذارید دولت هم دست نایب امام زمان باشد. اما آقای تاجزاده آسمان را به ریسمان می‌بافت و گودرز را به شقایق مرتبط می‌ساخت تا بگوید که موضع آقای زیدآبادی اشتباه است.

◾️من در حوالی سال ۱۳۸٠ نوشتم و منتشر کردم که اساساً اصول‌گراها به اصلاح‌طلب‌ها شرف دارند؛ از جمله چون به اندازه‌ی آنها مزور و ریاکار و دروغگو و احمق نیستند. کسی که در ذیل اسلام و حکومت اسلامی-آخوندی و ولایت مطلقه‌ی فقیه، برای گرم کردنِ تنورِ انتخابات و ایجادِ هیجان و جنگ روانی، از دموکراسی اسلامی و جامعه‌ی مدنی اسلامی و حقوق بشر اسلامی و «ایران برای همه‌ی ایرانیان در ذیل حکومت اسلامی و ولایت مطلقه‌ی فقیه» سخن می‌گوید، یا درغگوست و یا احمق است و یا هر دو. اصول‌گراها و مصباح یزدی، صاف و صادق می‌گویند ما در اسلام، دموکراسی و حقوق بشر و آزادیِ لیبرالی و از این قبیل کرسی‌شعرهایِ غربی و مدرن نداریم.

✍️#علیرضاموثق

ادامه «خشت اول گر نهد معمار کج» در کانال تلگرامی #نقدآگین (اینجا)