ایستگاه مترو که ایجاد می‌شود، دیگر هیچ قطاری از آنجا عبور نمی‌کند؛ این دو دوست قدیمی به شرکت راه آهن مراجعه می کنند تا وضعیت کاری‌شان معلوم شود. به آنها می گویند که فعلاً هر هفته، جمعه‌ها، به شرکت مراجعه و حقوق‌شان را دریافت کنند تا به وضع‌شان رسیدگی شود. یک سال می گذرد و کاری از پیش نمی‌رود.

آنها کم‌کم به اوضاع عادت می کنند. همانجا زندگی می کنند و برای این که به خودشان بقبولانند که کار می کنند، ماکتی از ایستگاه و سوزن‌بانی می‌سازند و تصمیم می‌گیرند تا زمان بازنشستگی همانجا بمانند،اما یک روز جوانی از راه می‌رسد و خود را کارآموز معرفی می‌کند. جوان خیلی زود اوضاع محیط را بررسی می‌کند و متوجه می شود که این دو دوست قدیمی اختلاف‌نظرهایی دارند. همچنین از شیوه کارشان سردرمی آورد. او در برابر افشا نکردن رازشان از آنها درخواست پول می کند و اندک‌اندک بین این دو دوست قدیمی اختلاف می‌اندازد ...

*تله تاتر سوزنبانان(۱۳۶۲)