شبکه‌های مجازی و برون‌ریزی احساسی

بسیاری از ما شبکه‌های مجازی را فضایی مناسب برای برون‌ریزی خشم و عصبانیت می‌دانیم. به هر حال با برون‌ریزی، از زیر فشار آن‌ها خلاص می‌شویم. درست است؟ خیر. نه تنها درست نیست بلکه اثر معکوس دارد.

خواندن یا نوشتن عبارت‌های غضبناک و رجزخوانی‌ها، نه‌تنها باعث آزاد شدن خشم نمی‌شود، در حقیقت به عصبانی‌تر شدن، مغموم‌تر شدن و احساس فلاکت بیشترِ شخص منجر می‌شود. افرادی که عصبانیتشان را ابراز می‌کنند در کل از زندگی نیز ناراضی‌تر هستند.

از طرفی در پادکستی که متاسفانه فرصت نوشتن در خصوصش را پیدا نکرده‌ام، توضیح داده که چطور ساختن یک فیگور مجازی از خودمان در شبکه‌های مجازی می‌تواند سایه روی شخصیت واقعی‌مان بیاندازد و عواقب ناگواری به همراه داشته باشد.

پس آیا باید این احساسات ناخوشایند را سرکوب کنیم؟ جواب این سوال هم منفی است. به جای مقابله، سعی کنید که نود ثانیه با موجی که آن احساس ایجاد می‌کند همراهی کنید.

احساسات در حالتی کاملا متناقض، همانطور که جزئی از ماست و به زندگی رنگ و بو می‌دهد، از هسته‌ی اصلی من و شما، جداست. می‌توانیم آن را تجربه کنیم بدون اینکه در آن گیر بیفتیم. نه کتمانشان کنیم نه دنبالشان بیفتیم. صرفا تجربه‌شان کنیم و در لحظه حضور داشته باشیم.