بیایید گوش کنیم به بحث‌های سران مملکت در شورای‌عالی‌امنیت‌ملی در شب ۱۷شهریور ۱۳۵۷؛ بیایید بشنویم یک‌سری مدیر کشوری و لشکری چرا و چگونه تصمیمی گرفتند که فردا صبح‌اش به کشته‌‌شدن ده‌ها معترض انجامید؛ آن‌‌‌شب نخست‌وزیر، وزیران، ژنرال‌های ارتش و ساواکی‌ها چه در سر داشتند و چه شد؛ آن‌شب بحث‌ها جدی بود ولی مردم از آن‌خبر نداشتند و حالا که می‌شنوندشان شاید از شدت شگفتی گفت‌‌وشنود به خنده بیفتند؛ کمدی‌ای که به تراژدی ملی بدل شد... و مبادا که...

این‌روزها، خیلی‌ها یاد روزهایی می‌افتند که به انقلاب بهمن ۱۳۵۷ انجامید؛ مثلا می‌پرسند برای آن انقلاب چندنفر جان دادند؟ در فاجعه ۱۷شهریور ۵۷، در میدان ژاله تهران، چندنفر جان باختند و اصلا چرا جان‌ باختند؟ چرا مردمی‌که می‌خواسته‌اند علیه وضع موجود اعتراض کنند، کشته شدند؟ از ۱۷شهریور ۵۷، انقلاب چنان خیزی برداشت که دیگر هیچ‌گاه متوقف نشد؛ ژاله خون شد و از خون جوانان وطن لاله دمید.