اپیزود یازدهم

نام: شعر مردی که لب نداشت

نویسنده: احمد شاملو

راوی: سبا بابائی

صداپیشگان: کیومرث سلیمانیان مقدم و سبا بابائی

گروه سنی: نوجوانان

درباره‌ی اپیزود:

"مردی که لب نداشت" سرودواره‌ی صبر و انعطاف و استقامت است. «حسین‌قلی» گمان دارد كه بدون لب، شادمانی نخواهد داشت چراكه لبخندی ندارد!

لذا در سفري كه چون هميشه نماد تجربه است، به راه ميافتد و از چاه و حوض و بام و نهايتاً

دريا، لب به امانت می‌خواهد تا يك دل سير بخندد اما سرخورده و مغموم باز ميآيد چراكه لب براي آنها، معنايي جدا از لبخند دارد؛ لب براي آنها مفهوم حيات است! پس حسین‌قلی دست از پا درازتر برمی‌گردد كه خنده بايد در دل باشد نه روي لب!

و البته نكتهای ظريف و شايد پنهان: آنها كه بر حسین‌قلی می‌خندند و نصيحتش می‌كنند، خودشان لب دارند و بی‌خبر از درد اويند.

بازگو تا قصه درمانها شود

بازگو تا مرهم جانها شود

"به یاد کیان"

با سپاس فراوان از کیومرث عزیز

تلگرام آسنی

اینستاگرام آسنی

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.