صبحِ هرروز - دوشنبه 28 آبان 1403

Update: 2024-11-18

Description

صبح دوشنبه‌تون بخیر باشه

خوبین !؟

پاشین بیاین میخوایم امروز دستای همو بگیریمو با هم گپ بزنیمو

به این خونواده ای که ساختیم افتخار کنیم

موزیکای این قسمت :

Googoosh - Makhloogh

Abba - Gimme

Faramarz Aslani - Dastam Begir

Meydan Azadi Band - Ba to

Ebi - Ba To

Sajad Afsharian - Do What you can't

Marc Antony - Vivir Mi Vida

Frank Sinatra - The world we knew

اگه دوست دارید به ما هم نامه بزنید می تونید از این لینک نامه رو برای ما ارسال کنید

https://letterme.app/@harrooz

@harroozpodcast

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Comments (29)

Maziyar

با اینا زندگی رو سر میکنم با اینا خستگی رو در میکنم... بمونی برامون♥️

Nov 18th

raziye maleki

سلام ممنونم ازتون من نمیتونم صبح گوش بدم عصر گوش میدم صداتون رو امروز فوق العاده بود آره آنقدر احساسی بود که اشکم در اومد خلاصه عاشق پادکست هر روز شدم از ماهشهر صداتون رو میشنوم

Nov 18th

حنا

هم خانواده ای عزیزِ من، مطمئنم خیلی زود حالت خوبِ خوب میشه، شهروز راست میگه ما پشتتیم دختر زیبا🤍🌱

Nov 18th

Narges

بقیه: و مثالهای فراوان دیگر! گاه منفی گاه مثبت! گاه خوب گاه بد! انگار کسی در این خانه به طور کامل نمی میرد! جایی خوندم: در این جهان از هر چیز اندکی باقی می ماند. از پل بمباران شده ی مخروب، از تیغه های چمن، از بسته ی خالی سیگار، از شاخه گل رز، اندکی از چا نه ی تو، در چانه ی دخترت باقی می ماند.

Nov 18th

Narges

🤍 سالها پیش گفتند دانشمندان کشف کرده اند که همه صداها در فضا باقی می ماند ! حتی یادمه یه عده می گفتن صدای «اقرأ باسم ربک » در زمان بعثت رسول اکرم را هم در غار حرا شنیده اند! ما که ندیدیم ! نشنیدیم! اما هرکسی که دید و شنید ، خوش به حالش! یه مدت دراین مورد حرفهای زیاد زدند. حالا من کاری به صحت و سقم این ادعاها ندارم. اما اگر این صداها واقعا می مانند، فکر می کنید از زمین چه صداهایی بیشتر به گوش می رسد؟! من که نمی دانم، اما هرچه هست، به نظرم آدم با مردنش تمام نمی شود! چون در مدت محدود عمر خود ردپاهایی از خود به جا می گذارد گاه زیبا گاه زشت! و شاید سالهای زیادی طول بکشد که گذرزمان این ردپا را به دست غبار فراموشی بسپارد. مثل وقتی که مادر بزرگی لبخند نوه اش را به شکل لبخند مادر خود می انگارد. انگار که لبخند مادرِ مادر بزرگی حتی پس از مرگش آنقدر کش آمده تا رسیده به نواده ای که هرگز ندیده اش! و یا مرضی از جد جد پدریمان ، سالها را درمی نوردد و می آید و یقه مارا می گیرد! گویی آن مرض قرن ها در کمین ما بوده است! یا وجود خالی در پشت گردن کسی که شاید صدسال قبل در پشت گردن عمویی هم جاخوش کرده بوده است

Nov 18th