به دومین اپیزود از پادکست‌های رومیز خوش آمدید.
این اپیزود سطحش کمی گیمری‌تر است و بیشتر مناسب حال علاقمندانی است که اگر بازی زیر 3-4 ساعت طول بکشد اصلا از کنارش هم رد نمی‌شوند و حاضرند تا بدون جرعه‌ای آب و لقمه‌ای غذا، نیمی از شبانه‌روزشان را پای میز بازی بگذرانند و آخ هم نگویند!

در این اپیزود من و امیر آئین از بردگیم‌های طولانی می‌گوییم و اینکه تجربه‌ی چنین هیولاهایی چه تفاوتی با تجربه‌ی بازی‌های کوتاه‌تر دارد.
در ابتدا من از ژانر فانتزی و بازی‌های کمپینی و علی‌الخصوص Descent می‌گویم و یادی می‌کنم از لذت خزیدن در اتاق‌های تاریک دخمه‌ها و غارهای نمور و معابد سوت و کور و جنگل‌های پر از طلسم! و در آن میان تقدیری هم به جا می‌آورم از «تاس» عزیز که چنین لحظات به یادماندنی را برای ما در این قبیل بازی‌ها خلق کرده‌است.
سپس امیر از دو بازی تمدن‌سازی طولانی یعنی Sid Meier`s Civilization و Through the Ages می‌گوید و این دو بازی را از منظر زمان بالا (خیییییییییییییلی بالا) با هم می‌سنجد.