قسمت ۱۰۲ | از نویسندگی و ادبیات تا دغدغهنویسی و نوشتن درمانی با آتوسا افشیننوید
Description
آتوسا افشیننوید در دانشگاه شریف رشتهٔ فیزیک قبول شد، اما در همان مراسم معارفه متوجه شد که این چیزی نبوده که دنبالش میگشته. به صورت شخصی مطالعاتش را در حوزهٔ فلسفه ادامه داد اما بعدش فهمید چیزی که دنبالش میگردد ادبیات و نویسندگی است. به مرور بعد از ۱۰ سال تجربههای مختلف هویتش را از کسی که فیزیک خوانده به نویسنده تغییر داد. علاوه بر نوشتن کتابهایی مثل کتابهای گچ و چای سرد شده و بازگشت ماهیهای پرنده دورههای مختلفی برای نویسندگی برگزار کرده، دورههایی مثل نوشتن درمانی و دغدغهنویسی.
با آتوسا از ادبیات و نویسندگی حرف زدیم و همینطور دورههای نوشتن درمانی و دغدغهنویسی.
تهیهٔ آنلاین گفتوشنود از سایت بازیست
حامی این قسمت پخش گسترش: سایت
-------------------------
آدرس ایمیل: ketabgardpodcast@gmail.com
-------------------------
پیشنهادهای آتوسا افشیننوید
کتابی که دوست دارید را چند بار در بازههای زمانی مختلف بخوانید
گذراندن لحظههایی را در سکوت و فکر کردن
نوشتن
کتابهایی که برای هدیه پیشنهاد داده شد
سارق چیزهای بیارزش: پیام ناصر
فقط روزهایی که مینویسم: آرتور کریستال
زندانهایی که در آن زندگی میکنیم: دوریس لیسنگ
بقیهٔ کتابها
جنایت و مکافات: داستایوفسکی
این است مذهب من: گاندی
زندگی گالیله: برشت
بازگشت ماهیهای پرنده: آتوسا افشین نوید
گچ و چای سرد شده: آتوسا افشیننوید
یهودای دیگر مسیحای دیگر: گراهام گرین
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
🌻🌱
مثل همیشه عالی تشکر از شما و مهمونتون 🙏🌱
ممنون پر مفید و پر انگیزه بخش .خیلی برای غنای دانش مخاطبتان مایه می گذارید.
"دغدغه نویسی" درخانه حسش می کنم ،بیرون می روم و پیاده قدم میزنم باز احساسش می کنم در خواب و رویا به روشنی خود نمایی می کند گویی در عالم خواب نیز باید بدانم که هست و قرار نیست لحظه ای راحتم بگذارد.دفترم را بر میدارم تاریخ روز رو میزنم میخواهم بنویسم که چه اینچنین پنجه در گلویم انداخته و قدرت تکلم رو ازم گرفته در میابم که حال شهامتم و جسارتم رو در نوشتن نیز از دست داده ام این ترس از خود بودن مثل مثل مار به دورم می پیچد فقط برای اینکه خودم نباشم و با نقابی بر صورت عاقبت تسلیم شوم.دغدغه ی این روزایه
این سالها نوشتن و نویسندگی ، علاقمندان زیادی پیدا کرده، بویژه بین جوانان. شاید سبب اصلی ان این باشد که جوانان بیشمار کشورمان کمتر شنیده و به مشارکت گرفته میشوند و همچنین ایده ها و توقعاتی که دارند؛ کمتر به آنها توجه میشه!؟!