برای دریافت جداگانه آهنگ ها روی نام آهنگ مورد نظر کلیک کنید.

دریافت یکجای مجموعه

1. بامدادم من (مضراب)


2. چشم بند (مضراب)


3. یادم میمونه (دهقان)


4. احترام (مضراب)

بامدادم من
چشم بند
یادم میمونه
احترام

بامدادم من

بامداد ام من... خسته از با خویش جنگیدن، خسته ی کویر و تازیانه و تحمیل، دیریست تا دم برنیاورده ام

اما اکنون هنگام آن است که از جگر فریادی برآرم؛ هر چند جنگی از این فرساینده تر نیست، و تو را از شکست و مرگ گزیر نیست

خودم هم باور ندارم که میتونم جدی باشم، یه حسی دارم توم که دِینی دارم بهش

حس میکنم همه نفس هام رو قسطی دارم، بعد از هر بازدمم میگه این بار آخره

وقت منه یه صدایی میگه صبر بسه، هی، خشک و سرد مثل آدم برفی های ته دی

گرفته و کدر و بیروح مثل وقت فکر، زیر دوش میکنی از سرمایی که تنته

من خوابم، من خوابم صدای خرناسم، پر کرده گوشه های شهر رو با آدم

عادت کردم به خوابی به سنگینیه حرفم، به روز مرگی حوصله سر بر

به دیدن همه چی مثل فیلم های صامت، یه تکرار سیاه و سفید یه سکوت ثابت

از همه چیم که زدم، فحش هام هم شنفتم، دکمه هام رو بستم، گوه خوریم رو کردم، چیزی نیست که ببازم، نه تاریکم نه روشن... بامدادم من...

چشم بند

پشت میکروفونم قصه ست، من خوده قصه ام، من خوده عشقم به حسّ نوشتن

فرق من و اونا فقط نیست تو زشتیه بهشتم، اونا فقط وقت خوابشون نمیزنن چشم بند

من یه چی دیدم که هر چی میگم کوچیک خطاب میشم، اونا میگن بچم ولی من حدودا بالا بیستم

پولام رو دور میریزم، اخبار گوش نمیدم، مثل مردمم نیستم

با کیهان شیشه های خونه م رو پاک میکنم، عکس رئیس زیر بشقابم جا سفرست، دوست ندارم کثیف بشه میزم، فقط واسه هدف خودم عرق میریزم

اونا تقلب میکنن من پا شم برم بیرون، اونا این رو میخوان، ولی من یه انسانم، کیسه بوکس نیستم

واسه بلندگوهای شهر کرکره گوشام رو بستم، رفتم جایی که خواستم و هر کاری که خواستم کردم

آزادی یه واژه ست، یه میدونه راحت، قانون یه ماشینه، فهمیدنش سادست

دور دور، قیمت ها عددن، سیستم جبره، بی قیمت ها عقبن، جبر جغرافیای یه حرف کـ*ـشعره

من یه انسانم درخت نیستم، ریشه دارم تو جمجمم، محرکم، خشمه که وقتی باشه مخربم

اونا میخوان من عصبی نشم، هیس! قرص های آرام بخش بیشتر، آرامش مرگه، واسه من سمه

این رو دکترا نمیفهمن که علم یه حرفه واسه توجیه چیزایی که میبینی تو هفته، اینم از اون حرفهای خسته

زندگی کابلی یعنی حرف هات رو تایپ کنی، نور مانیتورت شب ها چشمت رو از خواب برید

میخوان فقط کار کنی تهش پشت ویلچر، تو یه دنیای مجازی با سی پی یو کالبدی

من خوده قصم، من حسم که جسمم ولش کرد، فرق من و شما بیشتر از اینیه که نوشتم، شما فقط وقت خوابتون نمیزنین چشم بند...

یادم میمونه

زیر پل ها، زیر چراغ های روشن و زیر شکم زیر همه آدما که گندن و

لای دیوارها و لای اخم های تو چهره، لای همه ایهام ها و حرف های تو شعر

ته کوچه ها ته چشم های دختر ها، ته ته آدم های ته خط های مختل

رد بوهای عجیب و ر