13:1 آنگاه که اِفرایِم سخن می‌گفت، لرزه بر اندامها می‌افتاد؛ او در اسرائیل از منزلتی والا برخوردار بود، اما به سبب پرستش بَعَل تقصیرکار شد و بمرد.²اکنون ایشان بیشتر و بیشتر گناه می‌ورزند، و از نقرۀ خویش بتهای ریخته‌شده برای خود می‌سازند، بتهایی که با مهارت ساخته شده، و همگی کار دست صنعت‌گران است. آنها با این بتها سخن می‌گویند، و مردمانی که قربانی تقدیم می‌کنند، گوساله‌ها را می‌بوسند!³از این رو مانند مه صبحگاهی خواهند بود و همچون شبنمی که به‌زودی می‌گذرد؛ مانند کاهی که در خرمنگاه بر هوا می‌شود، و همچون دودی که از روزنه برمی‌آید.⁴اما من از سرزمین مصر، یهوه خدای تو هستم؛ خدایی به‌جز من نباید بشناسی، و نه نجات‌دهنده‌ای غیر از من.⁵من بودم که در بیابان بر تو التفات کردم، در آن زمین بسیار خشک.⁶اما چون چریدند، سیر شدند، و چون سیر شدند در دل خویش مغرور گشتند، و از این رو مرا از یاد بردند.⁷پس برای ایشان همانند شیر خواهم بود و همچون پلنگ بر سر راهشان کمین خواهم کرد.⁸مانند خرسی که توله‌هایش را ربوده باشند بر آنان حمله خواهم برد و سینۀ ایشان را خواهم شکافت؛ همچون شیر در آنجا ایشان را فرو~خواهم بلعید، و حیوانی وحشی آنان را خواهد درید.⁹ای اسرائیل، هلاک شدی، زیرا تو بر ضد منی که یاور تو هستم.¹⁰پس اکنون پادشاه تو کجاست تا تو را در همۀ شهرهایت نجات دهد؟ و داورانت کجایند که دربارۀ آنها گفتی، «پادشاه و حاکمان به من بده»؟¹¹در خشم خویش، پادشاهی به تو دادم و در غضب خویش او را برداشتم.¹²تقصیر اِفرایِم انبار شده و گناه او ذخیره گشته است.¹³دردهایی چون درد زن زائو برای او آغاز شده، اما او پسری نادان است، زیرا در زمان لازم، در دهانۀ رَحِم قرار نمی‌گیرد.¹⁴آیا ایشان را از دست گور فدیه دهم؟ آیا آنان را از مرگ رهایی بخشم؟ ای مرگ، بلاهای تو کجاست؟ ای گور هلاکت تو کجا؟ از پشیمان شدن ابا خواهم کرد.¹⁵هرچند او در میان برادرانش ثمر آورد، باد شرقی از سوی خداوند خواهد آمد و از جانب بیابان وزیدن خواهد گرفت. منبع او بی‌آب خواهد شد، چشمه‌اش خواهد خشکید، و همۀ اسباب نفیس خزانۀ او غارت خواهد شد.¹⁶سامِرِه متحمل جزای تقصیر خود خواهد شد، زیرا به خدای خویش عِصیان ورزیده است. به شمشیر خواهند افتاد، کودکانشان تکه و پاره خواهند شد، زنان حاملۀ ایشان شکم‌پاره خواهند گشت.