14:1 ای اسرائیل، به سوی یَهوه خدایت بازگشت نما، زیرا به سبب شرارت خود افتاده‌ای.²کلمات مناسب برگرفته، به سوی خداوند بازگشت نما؛ او را بگو: «شرارت را به تمامی بیامرز، و آنچه را نیکوست قبول فرما، تا ثمرۀ لبهایمان را تقدیمت کنیم.³آشور ما را نجات نخواهد داد و بر اسبان سوار نخواهیم شد، و دیگر به کارِ دستان خود نخواهیم گفت: ”خدای ما!“ زیرا تویی که بر یتیمان شفقت می‌کنی.»⁴من ارتداد ایشان را شفا خواهم داد؛ و ایشان را به‌رایگان دوست خواهم داشت، زیرا غضب من از ایشان برگشته است.⁵من برای اسرائیل مانند شبنم خواهم بود، و او مانند سوسن گل خواهد آورد. همانند سرو لبنان ریشه خواهد دوانید،⁶و جوانه‌هایش رشد خواهد کرد. شکوه او مانند درخت زیتون و رایحه‌اش همچون سرو لبنان خواهد بود.⁷آنان که زیر سایه‌اش ساکنند باز خواهند ‌گشت، و مانند گندم گل خواهند داد؛ همچون مو شکوفه خواهند آورد، و آوازۀ آنها همچون شراب لبنان خواهد بود.⁸اِفرایِم را بیش از این با بتها چه کار است؟ مَنَم که او را اجابت می‌کنم و مراقبش هستم. من همانند صنوبرِ همیشه سرسبزم؛ میوۀ تو از من حاصل می‌شود.⁹هر آن که حکیم است، بگذار این امور را درک کند؛ هر آن که فهیم است، بگذار آنها را بداند. زیرا راههای خداوند راست است، و پارسایان در آنها گام برمی‌دارند، اما عاصیان در آنها لغزش می‌خورند.