ادبیات، به ویژه داستان‌های علمی-تخیلی، می‌تواند ایده‌های جدیدی را دربارهٔ آینده و پیشرفت‌های فناوری، اجتماعی و فرهنگی ارائه دهد. این داستان‌ها به گونه‌ای تجربیات و دیدگاه‌های مختلفی رو به تصویر می‌کشند که ممکن است در آینده محقق شود. رمان‌های مختلفی دراین حوزه وجود دارد که می‌شود به ۱۹۸۴، تلماسه (Dune)، بلید رانر و غیره اشاره کرد. ادبیات با ایجاد سناریوهای آینده نگرانه، تحریک تخیل و خلاقیت، آگاهی بخشی و هشدار از خطرات پیش رو و برقراری ارتباط بهتر بین افراد در رابطه با آینده بسیار کمک می‌کند. آثار ادبی در خلق رویا و تصاویر شوق‌انگیز و یا خوف‌انگیز برای جامعه بسیار موثر هستند و زمینه‌ساز ایجاد آثار هنری دیگر می‌شوند.

پیشنهاد می‌کنم این قسمت از گفت و گو را با نویسنده و پژوهشگر عزیز، محمدقائم خانی دنبال کنید.