بحث برابری مرد و زن توی محیط کار یه چیزیه که خیلی حرفش زده میشه. مخصوصا توی کشورهای پیشرفته‌تر. ولی نگاه آدما به این قضیه یه نقطه ضعف بنیادی داره. اکثر آدم‌ها باور دارن که زن و مرد توی محیط کار یه سری تفاوت اساسی دارن که نتیجه‌ی ژن‌ها و بزرگ شدنشونه. حواسمون باشه که ما نمیخوایم بگیم که زن و مرد از نظر فیزیولوژیکی باهم فرق ندارن‌ها، دارن. چیزی که داریم میگیم اینه که خیلی از آدما فکر میکنن این تفاوت فیزیولوژی خیلی چیزها رو تحت تاثیر قرار میده. اینکه آدما فکر کنن زن‌ها کارها رو یه طور متفاوتی از مرد‌ها انجام میدن. نتیجه‌ی این نگاه میشه مقاله‌های زردی با عنوان‌های چرا زن‌ها توی شرکت کار X رو انجام میدن. یا مثلا زن‌های شاغل کار Y رو نمیکنن. آدمها میان این مقاله‌ها رو میکنن مبنای تفکرشون برای اینکه چرا مردها و زن‌ها به موفقیت‌ها یا بهتر بگیم موقعیت‌های یکسانی دسترسی ندارن. چیزهایی مثل: زن‌ها توی مذاکره خوب نیستن، یا مثلا اعتماد به نفس زن‌ها کمتره، یا حتی زن‌ها بیشتر از ریسک میترسن. از همه‌ی اینها بدتر هم اینه که میگن زن‌ها اهمیت کمتری به کار میدن چون مسئولیت‌های بیشتری توی خونه دارن! حرف ما فقط نکات منفی هم نیست. آدما میان یه سری نقاط مثبت خود ساخته هم این وسط اضافه میکنن که به خیال خودشون برابری رو درست کنن، چیزهای که زن‌ها توش بهترن. مثل اینکه زن‌ها بیشتر به حواسشون به بقیه هست، بیشتر همکاری میکنن، بهتر روی اهداف تمرکز میکنن. بعد میان این استدلال رو میکنن که اون نکات منفی که گفتیم وجود دارن ولی این نکات مثبت باعث میشه که نیاز داشته باشیم توی محیط کار خانم‌ها رو هم استخدام کنیم. کاری که مقاله میخواد بکنه اینه که بره ببینه تحقیقات علمی چی میگن در مورد این حرفایی که زدیم و بیاد واقعیت محیط کار رو نشون بده و بگه چطوری میتونیم برای هردوتا جنسیت برابرش کنیم

..لینک کامیونیتی کارکست:https://t.me/KarcastCommunityمنبع این قسمت:https://hbr.org/2018/05/what-most-people-get-wrong-about-men-and-women