«با نی نالنده همدستان شوید»

این مصراع و این مثنوی اولین جرقة ذهن پویای علیزادة جوان برای ساخت قطعه‌ای بود که به قول خودش؛ خوشبختانه یا متأسفانه، تبدیل به شناسنامة اون شد. ما تا اینجا علیزاده‌ای رو شناختیم که یک مسیر مشخص رو برای خودش شخصی‌سازی کرد و مدام سعی کرد یک حرف نو داشته باشه. تو مرکز حفظ و اشاعه اولین قدم‌هاش رو برداشت و پا رو فراتر گذاشت، چاووش بهش امکانات و آزادی بیشتری برای تجربة جدید داد و حالا انگار وقت اون شده بود که به قله‌ای که بهش فکر می‌کرد، دست پیدا کنه. نی‌نوا در دورة به‌خصوصی خلق شد. دوره‌ای که حال و هوای اون پر از بغض و گره بود و انگار آدم می‌خواست این بغض رو بشکنه. اما ببینیم این قطعة پرماجرای علیزاده از کجا اومد و به کجا رسید.

متن: نرگس زرین‌نژاد

تهیه و اجرا: فاروق قادری

حامی: عطا بشری

اسپانسر اپیزود: دکتر حسین پناهی