Obszerna monografia przybliża fenomen studia, którego produkcje otrzymywały najważniejsze nagrody na świecie, a także, przez kilka dekad wychowywały kolejne pokolenia widzów. Pogłębione rozmowy z byłymi pracownikami Se-Ma-Fora nie pozostawiają złudzeń, że tworzenie filmów, było tam czymś więcej niż tylko pracą.

Wytwórnia została założona w 1947 r. w Łodzi. Szczytowy okres jej działalności przypadł na lata 70. kiedy Semafor przygotowywał 50 premier rocznie. Jak twierdzą badacze i autorzy monografii, studio jako jedyne w Polsce podejmowało się tak wielu zróżnicowanych technik. Powstające tu animacje to nie tylko legendarne dobranocki („Miś Uszatek”, „Zaczarowany ołówek” czy „Pingwin Pik-Pok) ale także produkcje dla dorosłych, w tym uhonorowane w 1983 r. Oscarem „Tango” Zbigniewa Rybczyńskiego oraz „Piotruś i Wilk”.

Zachęcamy do wysłuchania rozmów z cyklu „Perły polskiej animacji”.

Badacze wzięli pod lupę nie tylko powstające tu filmy, ale także strukturę organizacyjną, warunki pracy, dostęp do potrzebnego wyposażenia czy architekturę. Osią ich pracy, są jednak biografie i rozmowy z pracownikami Se-Ma-Fora, którzy pracy w studiu poświęcili swoje życie – odpowiadali na pytania m.in. o motywacje, relacje oraz panującą w wytwórni atmosferę.

Publikacja „Społeczne światy Studia Małych Form Filmowych Se-ma-for w Łodzi” powstała dzięki pracy grupy badaczy: dr Ewy Ciszewskiej, Agaty Hofelmajer-Roś, dr. Michała Pabisia-Orzeszyny i Szymona Szula.

W Audycjach Kulturalnych o pracy nad monografią opowiedzieli Agata Hofelmajer-Roś oraz dr Michał Pabiś-Orzeszyna.

Zdjęcia dzięki uprzejmości Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego.

Artykuł „Trochę rodzina, trochę dom” – historia studia filmowego Se-Ma-For pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.