شنیدن کی بود مانند دیدن دنیا دروغه تا یه چیزیو ندیدی باورش نکن

ولی انقدر برو جلو تا ببینیش

اونی که فکر فرداشه بیداره یه ثانیه بیکار نی بازم امید داره

اونی که فکر فرداشه مجبوره که کر باشه

مجبوره که کور باشه نبینه چند تا نامرد لای مرداشه

اونی که فکر فرداشه مجبوره که سرد باشه

مجبوره که تنها شه شب بیدار و صب با درد پاشه

خیلیا میخندیدن بهم چقده آدم بیرحم دیدم هی

میگفتی کجا ولی نشنیدم کی دست گنده تر از توام که تش دیدم طی

وقتی همه میگیرن تقریبا هی خوب باشی وظیفته و این تحقیرمه

اوه حاجی نداشتم حتی تو تقریبم می کوه باشی به یه پتک موفق میدنت

رود باشی میزنن سد جلوت یهو دیدی پریدن بهت

اگه پول داشتی میفهمیدنت شعرو دوست داشتی این تفریحمه

ما که میکنیم خب با درد تلاش اما هی روزگار نامرد یواش

دل ما به تنهایی عادت نداشت انداختیم اون وسط آدم بداش

ولی من خب که میدونی دارم براش

اونی که فکر فرداشه مجبوره که کر باشه

مجبوره که کور باشه نبینه چند تا نامرد لای مرداشه

اونی که فکر فرداشه مجبوره که سرد باشه

مجبوره که تنها شه شب بیدار و صب با درد پاشه

تنها چیز که غیر ممکنه غیر ممکنه

حتی اون که میمرده واست اگه همین الان بره ممکنه

از هر نوع رودستو که خوردیش تا حالا عشقتو کم آوردیش حالا

همونی میزنت زمین که با اون همه زحمت بردیش بالا

ولی بیخیال این نامردیا باش و تو رد شو وایسا جلو آینه به خودت بگو دوباره خودم شو

بی توقع از کسی و تنها از جا بلند شو بیخیال دنیا اندازه عاشق شدن شو

انقده آدم نامرد داریم تو شهرمون که مردا گمن نیست توی جمعمون یه پهلوون

انقده درگیر مغزمون که قلبمون سیاهه میکشیم از زیر هم نوعامون نردبون

انقده دو رو و بد شدن آدما که نمیفهمی آشو واست کی کی پخت

پ انقد قوی باش که بهت بگن هی بی مخ هر اتفاقیم که افتاد بگو ای بی اخ

نترس تهش مرگه دیگه بذار یه تنه تنت فازه لشکر بگیره

هم منفی باش هم مثبت جفتش چیزیو میخوای بذار محکم پشتش

اونی که فکر فرداشه مجبوره که کر باشه

مجبوره که کور باشه نبینه چند تا نامرد لای مرداشه

اونی که فکر فرداشه مجبوره که سرد باشه

مجبوره که تنها شه شب بیدار و صب با درد پاشه