Ավետը մեկ տարի էր վերադարձել բանակից, և 2020 թվականի սեպտեմբերին վերջապես առաջին կուրսի ուսանող էր։  թատերական ինստիտուտում սովորեց ընդամենը 27 օր, և ընդհատվեց խաղաղությունը։

Պատերազմի օրերին բոլոր ընտանիքներում լուռ ու ծանր անհանգստություն կար․մայրերը թաքուն աղոթում ու երազում էին, որ մինչև իրենց տղայի Արցախ հասնելը պատերազմն ավարտվի։
Ավետը մոր հետ խոսեց, երբ արդեն Արցախի ճանապարհին էր։

Ավետը պատերազմի մասին պատմում է առանց ավելորդ պաթոսի, ինչը խոստովանենք հազվագյուտ երևույթ է։ Նույնչափ թեթևությամբ է խոսում նաև վնասվածքի մասին։ Նա վիրավորվեց իր կռվի 40–րդ օրը Շուշիում։