در زمان مواجهه با مشکلات اگر بهترین پاسخ به اکنون و اینجا داده نشود احتمالا ما به سمت پیشنویس "نادیده گرفتن" خواهیم رفت، نادیده گرفتن یک روند درون ذهنی است که باعث می‌شود ما جنبه‌هایی از واقعیت خود، دیگران و موقعیت را بیش‌گماری، کم‌گماری یا نادیده‌انگاری کنیم. (توجه شود واقعیت برداشت هر کس از واقعیت است) بنابراین ممکن است مسئله‌سازی کنیم یا مسئله را نبینیم. در ۴ سطح این اتفاق خواهد افتاد:

۱. شخص کلا صورت مسئله را نمی‌بیند (سطح ۱ نادیده گرفتن وجود مسئله)

۲. مسئله را میبیند ولی اهمیت مسئله را نادیده‌انگاری میکند (سطح ۲ نادیده گرفتن اهمیت مسئله)

۳. مشکل را میبیند و اهمیتش را هم می‌بیند ولی راه‌حلی برایش در نظر نمی‌گیرد و کلا احساس می‌کند راه‌حلی ندارد. (سطح ۳ نادیده گرفتن وجود راه حل‌های مسئله)

۴. مشکل را می‌بیند، اهمیتش را می‌داند، راه حلش را می‌بیند ولی شخص فکر میکند که نمی‌تواند و با خود میگوید من نمیتوانم کاری کنم. (سطح ۴ نادیده گرفتن توانایی فردی در حل مسئله)

در این شرایط با رفتارهای انفعالی وارد پیشنویس خواهیم شد و به واقعیت اکنون و اینجا توجه نمی‌ کنیم و مسئله را حل نخواهیم کرد:

 رفتارهای انفعالی:

۱. هیچ کاری نکردن، فراموش کردن، خوابیدن، گیج و مبهوت بودن، (مهار فکر نکن)

۲. بیش سازگاری کردن و دیگران را راضی نگه داشتن و کوچک کردن خود و سازگار شدن با موقعیت. ترس از طرد شدن، اضطراب تنهایی

۳. بی قراری کردن، تند تند سیگار کشیدن، تند تند غذا خوردن، تند تند پا را تکان دادن، 

۴. بیش نمایی، پرخاشگری، عصبانیت، مریضی، مصرف مواد، از هوش رفتن، سردرد گرفتن،

این ۴ رفتار به واقعیت اکنون و اینجا تمرکز ندارد و رفتار انفعالی حاصل از حضور در پیشنویس است.