اپیکتتوس سرگذشت جالبی داره. و دیدگاه و حرفاش واقعا به درد بخور هستن و میتونن گره های زیادی از زندگیمون باز کنن!

اگه دوست دارین در مورد اندیشه اپیکتتوس بیشتر بدونین، میتونین کتاب چگونه آزاد باشیم از اپیکتتوس رو بخونین!

یه بخشی از کتاب:

تا کی بنا داری این اندیشه را به تأخیر بیندازی که سزاوار بهترین‌هایی‌ و عقل مبنا و اصل غاییِ تو در تمامیِ امور است؟ اصولی را که باید تصدیق کنی دریافته‌ای و آن‌ها را تصدیق کرده‌ای. پس همچنان منتظر کدام آموزگاری تا اصلاح و تأدیب خود را به او بسپری؟ تو دیگر پسربچه نیستی، بلکه عاقله‌مردی بالغی. اگر همواره گرفتار غفلت، تن‌پروری و تعلل هستی و کار امروز را به فردا و پس‌فردا می‌اندازی که عنان خویش را در دست خواهی گرفت، هرگز پیشرفت و ترقی را به چشم نخواهی دید و تمام عمرت را تا لحظه‌ی مرگ همچون عوام طی خواهی کرد. پس از همین حالا، به خود به چشم فرد بالغی بنگر که سزاوار ترقی است و باور خود از نیکوترین‌ها را به قانونی بدل کن که هرگز از آن عدول نمی‌کنی. و با هر چه مواجه شدی، رنج‌آور یا خوشایند، محبوب یا منفور، به یاد داشته باش که نبرد تو همین حالاست، بازی‌های المپیک همین جاست و دیگر جای تعلل و تعویق باقی نمانده و پیشرفت یا شکست تو در گرو همین امروز و همین کردار است. سقراط به همین شیوه خود را کمال بخشید، در مواجهه با هر چیز تنها مرجع او خرد بود و نه هیچ‌چیز دیگر. و تو نیز، گرچه هنوز به گرد سقراط نمی‌رسی، باید آن‌گونه بزی که گویی بناست سقراطی دیگر باشی.