د هوایي چلند د مسایلو په دوام دې خپرونه کې پر هغو طرحو او ننګونو غږېږو چې د یوویشتمې پېړۍ په پیل کې د لومړي طالب امارت له ماتېدو او د نړیوالو ځواکونو له راتګ وروسته مطرح شوې. دغه مهال افغانستان خپلې وروستۍ ملکې الوتکې هم د بهرنیانو په بمباریو کې له لاسه ورکړې وې او رسمي سفرونه یوازې په امریکایي الوتکو کې ممکن وو.

اما به زودی کار روی احیای شرکت آریانا و تنظیم مجدد میدان هوایي کابل به عنوان یک نقطه وصل آغاز گردید. باور من این بود که برای احیای مجدد شرکت آریانا لازم است تا چند مسیر پروازی تنها در انحصار این شرکت باقی بماند، چون در یک فضای بسته امکان رشد آن بمراتب بیشتر بود.

له بده مرغه دا طرحه نه یوازې پلې نه شوه، بلکې ځینو داسې کسانو ته د «هوایي شرکتونو» د جوړېدو اجازه ورکړ شوه چې د آریانا د مخنیوي ترڅنګ یې، په نړیوال ډګر کې د افغانستان د هوایي چلند حیثیت زیانمن کړ.

بزرگترین دستآورد دوران تصدی ریاست جمهوری من ایجاد کوریدور های هوایي بود که باعث شد میزان صادرات کشور از یک میلیارد دالر در سال فراتر رود. این طرح نخستین بار با نریندرا مودی صدراعظم هند همآهنگ شد و سپس به چند کشور و منطقه دیگر توسعه یافت.

له ټولو ستونزو سره سره چې له اصلاحاتو سره د حکومت د نیمایي برخې د مخالفت نتیجه وه، په هوایي برخه کې ځینې داسې بنسټیز تاسیسات رامنځ ته شول چې په ۲۰۴۷ کې د معاصر افغانستان د درې سومې کلیزې پر لور حرکت کې زموږ د پرمختګ بنسټ ټاکلی شي.

نیاز مبرم ما در شرایط کنونی دستیابی به یک اجماع لازمی است که زمینه کار بیشتر روی تاسیسات عمده مثل بخش هوایي را فراهم سازد. اما بدبختانه خطرات هم نهایت زیاد است و اگر عبرت نگیریم، خدانخواسته مثل قرن ۱۹ باز در حاشیه و انزوا باقی خواهیم ماند.

این مسایل به تفصیل در شماره جدید سلسله راه زندگی مورد بحث قرار گرفته است که متن کامل آنرا از لینکهای ذیل دریافت کرده میتوانید:

https://mohammadashrafghani.com/ps/40th-podcast/

https://mohammadashrafghani.com/fa/40th-podcast/

https://mohammadashrafghani.com/40th-podcast/