ကိုထက်၊ စက်မှုအင်ဂျင်နီယာ ဘွဲ့ရတစ်ယောက်။ ထိုဘွဲ့ကို လွယ်လွယ်နဲ့ ရသည်မဟုတ်။ ကျန်းမာရေးမကောင်းတဲ့ အဖေ ကားထွက်ပြီး အမကြီး အလုပ်လုပ်၊ အမေက ချွေချွေတာတာဖြင့် ပံ့ပိုးပြီး သူရခဲ့သော အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့။ နည်းပညာကို စိတ်၀င်စားပြီး စာဖတ်ခြင်းနဲ့ ဂီတကို ခုံမင်သော ကိုထက်။ ဦးသိန်းစိန်၊ အမေစု ဒီမိုကရေစီ အစိုးရလက်ထက်များတွင် ၀င်ရောက်လာသော နိုင်ငံခြား telecom company တခုတွင် မဆိုးလှသော လစာနှင့် လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံရသည်။ သို့သော် သူအိပ်မက်တွေ ကြာကြာမက်ခွင့်မရှိ။ COVID နှင့် အာဏာသိမ်းမှုက အကုန် ဖျက်ဆီးသွားသည်။ ကင်ဆာသည် မိခင်က မကောင်းတဲ့ခေတ်ကာလကို မရောက်ခင် အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ထွက်ခွါသွားသည်။ ထို့နောက် စစ်အာဏာရှင်၏ အာဏာသိမ်းမှုကို တဖက်တလမ်းက ဆန့်ကျင် ဆန္ဒပြရင်း ကျန်းမာရေးချူချာသော ဖခင်ကို စောင့်ရှောက်ခဲ့သည်။

ထို့နောက် ဖခင်ဆုံးပါးပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်တခုကို ခိုင်ခိုင်မာမာချလိုက်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဆက်နေ၍ မဖြစ်တော့။ ကြိုးကြိုးစားစား ရထားသော ဘွဲ့နှင့် လုပ်သက် အတွေအကြုံများက စစ်အာဏာရှင်လက်အောက်တွင် ဘာတန်ဖိုးမှ မရှိ။ အင်ဂျင်တစ်ယောက်ကို လစာ ၁သိန်း ၈သောင်း( တလ $ ၅၀) ခန့်ဖြင့် သတင်းစာမှ တရား၀င် ခေါ်နေသော နိုင်ငံတွင် သူ့အတွက် နေရာ မရှိတော့။ တွယ်တာစရာ မိခင်ရော ဖခင်ပါမရှိ၊ အမနှင့် ညီငယ်ကလည်း တနေရာစီ။ သူ့အသက်မွေး၀မ်းကြောင်းနှင့် ဘာမှမဆိုင်သော အရာတခုကို မျက်စိမှိတ် ရွေးရင်း နိုင်ငံရပ်ခြားတွင် စာဖိုမှူးတစ်ယောက်ဖြစ်လာသော စက်မှုအင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရ ကိုထက်။ လောကကြီးကို ခက်ထေ့ထေ့ အမြဲပြုံး၍ကြည့်တတ်သောသူ၊ ထိုသူ၏ ဘ၀အချို့အကွေ့ကို တော်လှန်ခြင်းများနှင့် ခေတ်သစ်မြန်မာပြည်တွင် နားဆင်နိုင်ပါပြီ။