Stel je voor: je bent een jonge gelovige, net gevlucht uit Jeruzalem na zware vervolging. Je zit ondergedoken in een klein dorp, met een paar anderen die Jezus als Messias belijden. En dan, op een geheime samenkomst, wordt daar ineens een brief van Jakobus voorgelezen. Dát is de setting waarin deze lezing ons meeneemt in de achtergrond en kern van de brief van Jacobus.

‘Het eerste wat Jakobus zegt: “Wees verheugd.”’ Een verbijsterende oproep voor mensen die lijden. Maar dat is precies waar het om draait: Jakobus roept op om te leren denken en leven als Christus – juist te midden van beproevingen. Niet omdat pijn op zichzelf iets goeds is, maar omdat beproeving iets uitwerkt: volharding, geloofsgroei, karakter. ‘Die beproeving zorgt dat je geloofspier sterker wordt.’

Dominee Willem Jan van der Toorn benadrukt liefdevol maar krachtig dat echte wijsheid en geloof onmisbaar zijn om stand te houden. Niet een perfect geloof zonder twijfel, maar geloof dat volhardt. En hij maakt duidelijk: ‘God is goed. Altijd.’ Zelfs in verzoeking is Hij niet de oorzaak van het kwaad, maar de bron van hulp, genade en vergeving. Een troostende en bemoedigende boodschap voor wie worstelt.