De wereldpolitiek mag dan zorgen baren, maar de Nederlandse economie draait als een trein, zegt macro-econoom Arnoud Boot. ‘Vandaag zien we het opnieuw: de industrie verbetert, het ondernemersvertrouwen in de horeca loopt op en eerder werden de economische verwachtingen voor de eurozone zelfs naar boven bijgesteld, waar Nederland bovenaan staat.’  

Tegelijk loopt de werkloosheid iets op. Moeten we ons zorgen maken? 

Nee, helemaal niet. Nederland kent eigenlijk geen werkloosheid meer sinds de jaren 90. Alleen op het moment dat we alle banken laten instorten, dan heel even. We komen permanent mensen tekort, nu én in de toekomst. Door demografische ontwikkelingen zullen we zelfs mensen uit het buitenland moeten halen om bijvoorbeeld de ouderenzorg draaiende te houden.

Maar nu ontstaat er eindelijk iets wat lijkt op werkloosheid. Dat klinkt verstorend, maar het gaat om heel kleine aantallen. Er zitten iets meer mensen in de bijstand, dat is individueel heel vervelend, maar economisch gezien is dit gewoon frictiewerkloosheid: er moet altijd iets van werkloosheid zijn, zodat bedrijven überhaupt aan mensen kunnen komen. 

Het probleem van de afgelopen jaren was labour hoarding: bedrijven durfden niemand te laten gaan, want er was niemand te vinden. Dat heeft geleid tot lage productiviteitsstijging. De VS had minder hoarding, en een hogere productiviteit. Bedrijven moeten mensen weer laten gaan, dan durven andere bedrijven ook mensen te laten gaan, omdat ze weten dat ze andere werknemers kunnen vinden.