چیزی که امروز قراره در موردش صحبت کنم، شاید چیزی نیست که نظر همه رو جلب کنه یا واسه همه قابل قبول باشه.

بعد از برنامه قبلی که در مورد متحد شدن کلیساها و خادمین صحبت کردم، به قسمتی رسیدیم که یوحنا مانع خدمت کسی شده که از شاگردای رسمی عیسی نیست. اینکه اون کی بوده، نمیدانیم ولی احتمالاً یا از شاگرد یحیی بوده یا یکی از ۷۰ نفری که عیسی قبل از ورود به بعضی شهرها، اونها را میفرستاد تا مقدمات اومدنش رو آماده کنن.

امروز میخوام از این موضوع صحبت کنم که چالشی میتونه باشه واسه مسیحیان و پذیرفتن خدمت یا خادمین مختلف چرا که عیسی میگه: کسی که ضد ما نیست، با ماست. ولی چطور میتونیم تشخیص بدیم که:

• آیا ما با هر کی به اسم عیسی، کاری رو انجام میده، باید شریک شیم؟


• یا هر کسی به اسم عیسی جلو اومد، باید اونو راحت بپذیریم تو کلیسا و گروه‌ها بهش خدمت بدیم؟

خدمت این مرد، اخراج روح شریر بود ولی

• آیا تو خدمتی مثل تعلیم یا موعظه، باز هم میشه همه رو پذیرفت؟

در مورد تعلیم، شبانی یا بعضی خدمت‌ها، هشدارهای جدی تو تمام عهد جدید میخونیم که درباره معلمین دروغین، تعالیم غلط، رفتار و زندگی شبانان صحبت میکنه.

موضوعاتی هستن که بین خیلی از کلیساها و الهیات‌های مختلف، جز اصول اصلیه و گروه‌هایی هستن که این اصول را رد کردن. فکر میکنم این اولین دلیل مناسبه که با هر کس میتونیم همکاری داشته باشیم. اینو میتونیم خیلی واضح ببینیم که افرادی مثل اسکندر، هیمنائوس یا شریعتگراها یا بعضی گروه‌های دیگه تعلیم اشتباه یا مخربی را داشتن و این توی عهد جدید کاملاً نوشته شده.

نمیتونیم با بدعت‌ها یا تعالیم غلط بی‌طرف باشیم ولی نمیتونیم هم بیش از حدی که روح و کتاب‌مقدس بهمون اجازه داده، پیش بریم. پولس تو نامه تیطوس ۳: ۱۰ میگه: از کسی که از اهل بدعت باشد، بعد از یک دو نصیحت اجتناب کن. کافی نیست که بیشتر ادامه بدیم، این چیزیه که کتاب مقدس از ما خواسته.

تو کلیسا و گروه‌های خودمون، همه هم نظر نیستن ولی میشه کنار هم خدمت کرد، حتی تو عهد جدید هم میبینیم با وجود اینکه پولس و برنابا با هم به اختلاف خوردن، اما تو مناطق مختلف برای یک هدف، کار میکنن.

واسه روح‌القدس و پولس، یک چیز اهمیت داشت و اون هم موعظه عیسی حقیقی بود نه افسانه‌ها و داستان‌ سرائی‌های فلسفی که از عیسی ساخته بودن. بزارید چند تا آیه از فیلیپیان بخونم که هر بار، زمان زیادی ذهن من رو مشغول میکنه، چون پولس توسط روح‌القدس، چیزی میگه که برای افرادی روی خدمت صحیح تاکید دارن، یه چالش جدیه.

فیلیپیان ۱: ۱۵ـ۱۸

‘البته بعضی‌ها، از روی حسادت و رقابت، به مسیح بشارت می‌دهند، ولی دیگران این كار را با حُسن نیّت انجام می‌دهند. اینها از روی محبت چنین می‌کنند، زیرا می‌دانند که من به جهت دفاع از انجیل در اینجا افتاده‌ام. ولی آنها از روی هم چشمی به مسیح بشارت می‌دهند، نه از روی صمیمیت، زیرا تصوّر می‌کنند از این راه می‌توانند بار زحمت مرا در زندان سنگین‌تر سازند. چه اهمیت دارد؟ از هر راهی باشد، خواه از روی نیّت درست یا نادرست، مسیح به مردم اعلام می‌شود و این امر برای من مایه خوشوقتی است. آری من شادم و همچنان شادی خواهم کرد.

دقت کردید؟! پولس واعظین و مبشرهای زیادی رو میدید و میشناخت که بعضی انگیزه‌اشون برای بشارت، مثبت بود و بعضی منفی یا حتی شریرانه، با این وضع، از موعظه مسیح خوشحال میشه چون بشارت به افراد مختلف میرسید.

پولس از موعظه مسیح خوشحال میشه حتی توسط کسانی که دشمن شخصی‌اش بودن. گاهی شدت برخوردهای ما میتونه باعث شه که انجیل به افرادی موعظه نشه یا نرسه.

اتفاقی که برای این شخص تو مرقس افتاده، تو تاریخ کلیسا، بارها تکرار شد. افراد و تعالیمی، مورد قبول عده‌ای قرار گرفت و مورد قبول عده‌ای نه و یا تو یه منطقه پذیرفته میشد و تو منطقه دیگه رد. نمونه‌اش کسایی مثل پولس یا اپلس‌ان، یا قرون مختلف مثل ترطولیان، لوتر و زوئینگلی و الان هم معلم‌ها و نویسنده‌های مختلف‌ان، حتی ممکنه این موضوع واسه ما و خدمت ما هم پیش اومده باشه.

این ما نیستیم که قراره به عیسی خدمت کنیم یا موعظه کنیم، این کار روحه، نمیتونیم باعث نجات کسی بشیم، چون این روح‌القدسه که تولد تازه میده. وظیفه ما اینه که همدیگه را تشویق کنیم و به تعلیمی که میدیم، دقت کنیم و تلاش کنیم افراد رو به داشتن تعلیم صحیح تشویق کنیم. سعی کنیم به خدمت خودمون تمرکز کنیم چون نامه قرنتیان از وقتی میگه که قراره خدمت ما، بشارت ما، تعلیم ما، کلیسایی که بنا کردیم و همه چیز، از آتش مقدس خداوند بگذره تا چیزی که ساختیم، مشخص شه.

شما را به دستان پر توان خداوند میسپارم، قوت او بر شما و خدمتتان باشه.