Kultura, a szczególnie kultura popularna, pełna jest dystopii. Literatura, kino czy gry komputerowe nieustannie bombardują nas wizjami końca świata i zagłady ludzkości. Wiele z nich zakorzenionych jest w technologii, jak choćby narracje znane z Matrixa, Terminatora, Raportu mniejszości czy serii gier Horizon. Nie mamy natomiast właściwie w ogóle utopii, w których rozwój technologiczny tworzyłby warunki egzystencji lepszej pod względem zarówno materialnym, jak i społecznym.Tutaj na ratunek przychodzi nam Marks i zakorzeniona w jego myśleniu wizja w pełni zautomatyzowanego luksusowego komunizmu. Zdaniem autora Kapitału celem rozwoju cywilizacyjnego powinno być wyzwolenie człowieka spod przymusu pracy najemnej.Czas wolny, który byśmy w taki sposób uzyskali, służyć mógłby podejmowaniu dobrowolnych i sensownych aktywności, dzięki którym rozwijalibyśmy się i czułybyśmy się spełnione. Zamiast nas pracowałyby maszyny znajdujące się pod demokratyczną kontrolą, a owoc ich pracy byłby dystrybuowany w egalitarny i sprawiedliwy sposób wśród nas wszystkich. Jak daleko jesteśmy od spełnienia takiej wizji? Czy jest ona w ogóle technologicznie i politycznie możliwa? Wykład Jana Sowy odpowie na te i inne pytania związane z utopią świata bez pracy.

Jan Sowa – dialektyczno-materialistyczny teoretyk i badacz społeczny. Studiował psychologię, literaturę i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i na Uniwersytecie Paryż VIII w Saint-Denis. Doktor socjologii, habilitował się z kulturoznawstwa. Prowadził badania i wykładał w instytucjach akademickich w Polsce i za granicą, m.in. na Uniwersytecie SWPS w Warszawie, Uniwersytecie Sao Paulo, Akademii Sztuk Świata w Kolonii i w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu. Był członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz kuratorem programu dyskursywnego i badań Biennale Warszawa. Obecnie profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Autor wielu artykułów i książek, m.in. Fantomowe ciało króla (2012), Inna Rzeczpospolita jest możliwa (2015) oraz – wspólnie z Krzysztofem Wolańskim – Sport nie istnieje (2017). Ostatnio ukazał się zredagowany przez niego wspólnie z Ekateriną Degot i Davidem Riffem tom Perverse Decolonization? (Archive Books, Berlin 2021).