Hij omschrijft zichzelf als ‘mens, met een partner en vrienden’. Zijn jonge leven bracht hij door in een streng gereformeerd gezin wat van hem een kwezelachtig jongetje maakte. Hij kreeg te kampen met levensangst. Schrijven werd zijn redding en dat doet hij nu al vijfentwintig jaar. Maar hoe moet het verder? Waarom moeten we meer klassiekers lezen? En hoe is het om de verloofde wederhelft te zijn van Lize Spit?