صدای شاعر

شاعر: دکتر افشین یداللهی (۱۳۴۷–۱۳۹۵) 

نام شعر: وقتی که من عاشق شدم

با صدای: افشین یداللهی

موضوع / فضا: عاشقانه، تغزلی، با بیانی ساده و روان از حس عاشق شدن

وزن و قالب: غزل نو (شعر کلاسیک با زبان امروزی)

وقتي گريبان عدم با دست خلقت می‌دَريد

وقتي ابد چشم تو را پيش از ازل می‌آفريد

وقتی زمين ناز ِ تو را در آسمان‌ها می‌كشيد

وقتی عطش طعم تو را با اشك‌هايم می‌چشيد

من عاشق چشمت شدم، نه عقل بود و نه دلی

چيزی نمی‌دانم از اين ديوانگی و عاقلی

يك آن شد اين عاشق‌شدن؛ دنيا همان يك لحظه بود

آن دم كه چشمانت مرا از عمق چشمانم رُبود

وقتي كه من عاشق شدم، شيطان به نامم سجده كرد

آدم زمينی‌تر شد و عالم به آدم سجده كرد

من بودم و چشمان تو؛ نه آتشی و نه گِلی

چيزی نمی‌دانم از اين ديوانگی و عاقلی

من عاشق چشمت شدم، شاید کمی هم بیش‌تر؛

چیزی در آن سوی ِ یقین، شاید کمی هم‌کیش‌تر

آغاز و ختم ِ ماجرا، لمس تماشای تو بود

دیگر فقط تصویر من، در مردمک‌های تو بود

افشین یدالهی