DiscoverNoghte Sare Khat | پادکست نقطه سر خط
Noghte Sare Khat |  پادکست نقطه سر خط

Noghte Sare Khat | پادکست نقطه سر خط

Author: PersianBMS

Subscribed: 7,200Played: 168,330
Share

Description

گاهي بايد لحظه­ اي از همه­ چيز دست بكشيم و اندكي بيانديشيم. تأمّل كنيم. ببينيم در كجاي جاده­ زندگي­مان ايستاده­ ايم، و تهِ اين جاده به كجا مي­رسد؟ گاهي بايد داستانِ زندگي­مان را ورق بزنيم، ببينيم كجاي ماجراييم ... آن وقت است كه شايد دريابيم كه بايد بر اين داستان نقطه ­اي بگذاريم و برويم سر خط؛ تا بتوانيم از نو شروع كنيم. نقطه ­سرخط مجالي است براي همين تأمّل كوتاه.
نقطه‌سرخط برنامه‌ایست از نوید توکلی. سری جدید نقطه‌سرخط را سه‌شنبه‌ها از رادیو پیام دوست بشنوید.


128 Episodes
Reverse
افرادی که دست به خودکشی زده‌اند، به گفته‌ کسانی که با آن‌ها کار کرده‌اند، بعد از بیدار شدن در بیمارستان چه حسی دارند؟ آیا تلاش برای حفظ یک زندگی درحالی‌ که صاحب آن زندگی تمایلی به حفظش نداشته باشد، نفرت‌انگیز است؟ آیا می‌توانیم تصمیم بگیریم چه زمانی زندگی یک نفر ارزش زیستن دارد؟ من برای چی زندگی می‌کنم؟ و چطور از یک خودکشی جلوگیری کنیم؟ این هفته در سومین و آخرین قسمت از مبحث «چطور خودکشی نکنیم؟» سعی می‌کنیم پاسخی برای این پرسش‌ها پیدا کنیم.
این هفته در ادامه‌ نقطه‌سرخط هفته‌ پیش، بخش‌های دیگه‌ای از گزارش «چطور خودکشی نکنیم» رو می‌شنوید، و در ادامه‌ مبحث خودکشی، سری می‌زنیم به یک جلسه‌ی آموزشی برای داوطلبین در یکی از مراکز تلفنی پیشگیری از خودکشی. همچنین درباره‌ عواقب پزشکی خودکشی هم صحبت می‌کنیم.
«حرف‌زدن درباره‌ی خودکشی آسان نیست. باور عمومی این است که حتی حرف زدن از خودکشی باعث می‌شود آدم‌ها به فکرش بیفتند. اما حقیقت این است که صحبت کردن درباره‌ خودکشی اغلب آن را خنثی می‌کند و نادیده گرفتن آن همیشه راه را برای خودکشی‌های بیشتر هموار می‌سازد.» دقیقاً به همین دلایل، در نقطه‌سرخط این هفته و دو هفته‌ بعد یادداشتی رو با هم مرور می‌کنیم با عنوان «چطور خودکشی نکنیم.»
«چگونه می‌توانم به والدینم بگویم که گاهی اوقات نیاز به فضا دارم و می‌خواهم تنها باشم بدون آن‌ که فکر کنند من علاقه‌ای به بودن در کنارشان به عنوان یک خانواده ندارم؟» در نقطه‌سرخط این هفته، با نگاهی به این سوال (که ممکنه سوال خیلی‌ها باشه)، به مفهوم «فضا» به معنی «خلوت و حریم شخصی» می‌پردازیم و این مسئله رو از زاویه جامعه‌شناختی بررسی می‌کنیم.
این هفته در نقطه‌ سرخط دوتا یادداشت خواهید شنید که اولی عاشقانه‌ایست عجیب از حمید سلیمی و دومی قصه‌ایست نمادین درباره‌ عشق و دوری و حماقت ذاتی بشر
این هفته در نقطه‌سرخط سه تا یادداشت خواهید شنید. تو یادداشت اول با مرغ‌های دریایی همراه می‌شیم تا کمی سبک بشیم، بعد از لا به لای صفحات «طرح عظیم» استیون هاوکینگ به دنبال خدا و آرامش می‌گردیم و در پایان به یادداشتی می‌رسیم با عنوان: واو مثل وطن.
از نظر شما زیبایی و جذابیت چه معیارهایی داره؟ آیا زیبایی به سن و جنسیت هم ربط داره؟ به نظر شما زیباترین و جذاب‌ترین آدم دنیا کیه؟ و اساسا راز زیبایی و جذابیت به نظر شما چیه؟ اگه دوست دارین از زاویه‌ای کاملا جدید و جالب پاسخ این پرسش‌ها رو بشنوید، نقطه‌سرخط این هفته رو گوش کنید.
در نقطه‌سرخط این هفته سه تا یادداشت براتون می‌خونم از سه نویسنده‌ مختلف، که هرکدوم حال و هوای متفاوتی دارن و در واقع شاید هیچ ارتباطی با هم دیگه نداشته باشن، اما آیا واقعا هیچ ارتباط حسی و محتوایی با هم ندارن؟
نقطه‌سرخطِ این هفته با همیشه کمی فرق داره. امروز می‌خوام باهاتون حرف بزنم: چندتا نکته‌ مهم هست که باید بهتون بگم، به سوالات و کامنت‌هاتون می‌خوام جواب بدم، چند تا خواهش ازتون دارم و همچنین می‌خوام چند تا از پادکست‌های دیگه‌ رو بهتون معرفی کنم که اگه دوس داشتید اونا رو هم گوش کنید.
این هفته، در ادامه‌ نقطه‌سرخط هفته‌ پیش، یادداشت «ناظر جرم، شریک جرم است» رو پی می‌گیریم و به سرانجام می‌رسونیم، و با بررسی تاریخی نژادپرستی علیه سیاه‌پوستان امریکا و نژادپرستی آلمان نازی علیه یهودیان، به تأثیر ناظران خاموش در این دو برحه‌ زمانی می‌پردازیم و در این بین احساسات قربانیان و ناظران رو هم بررسی می‌کنیم.
به نظر شما، آیا ناظر جرم رو میشه شریک جرم به حساب آورد؟ آیا ناظران در قبال اتفاقاتی که شاهدش هستن، مسئولیت دارن؟ و آیا سکوت ناظران، نشانه‌ ترسه یا بی‌تفاوتی و یا حمایتشون از عامل جرم؟ این‌ها سؤالاتیه که در نقطه‌سرخط این هفته طرح می‌کنیم و به دنبال پاسخ‌شون هستیم.
در ادامه‌ نقطه‌سرخط هفته‌ پیش، بخش‌های دیگه‌ای از کتاب «به خاطر بوفالوها» رو با هم می‌خونیم و با یه رفیق دیوونه آشنا می‌شیم که یه آزادی ناب داره. همچنین با آیدا آشنا می‌شیم و می‌فهمیم که چرا اسم کتاب به خاطر بوفالوهاست.
این هفته در نقطه‌سرخط کتابی رو ورق می‌زنیم به اسم «به خاطر بوفالوها» و همراه با سهیل سرگلزایی در لابه‌لای سطور و صفحات این کتاب، از سرزمین خواب و رویا تا کاشان و یزد با هم سفر می‌کنیم.
این هفته در نقطه‌سرخط سه تا داستان کوتاه خواهید شنید نوشته‌ پیمان هوشمند زاده. داستان‌هایی که بیشتر شبیه خاطره هستن و حال و هوای منحصربه‌ فرد و عجیبی دارن.
این هفته در نقطه‌سرخط با فهیم عطار همراه می‌شیم تا ببینیم که چطوری حواسش رو از مشکلات زندگی‌اش پرت می‌کنه، و با بی‌خوابی و گرسنگی و تنهایی چطوری کنار میاد. البته دوتا یادداشتی که براتون می‌خونم در عین بامزه بودن اگه دقت کنیم، خیلی عمیق‌تر از این حرف‌ها هستن.
یک نقطه‌سرخط، یک نویسنده، و سه یادداشت: یک) توی یک لوپ تکراری قرار گرفتی. پنج و نیم صبح از خواب پامیشی هول‌هولکی مسواک می‌زنی و لباسات رو می‌پوشی میزنی بیرون دو) نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من / خمار صدشبه دارم شراب‌خانه کجاست؟ سه) مثلا آخرش که چی؟ یأس نهفته در این جمله‌ کوتاه چنان بارِ معنایی سنگینی دارد که تمام وجودت را خسته و ناتوان می‌کند
نخستین قسمت از سه‌گانه‌ «افسردگی» نقطه‌سرخط رو با تجربه‌ شخصی سروش روح‌بخش از تقابلش با افسردگی شروع کردیم. حالا در سومین و آخرین بخش از این سه‌گانه، تجربیات شخصی ساناز امام رو خواهید شنید از درگیریش با افسردگی، از تلاشش برای خوب شدن و از تلاش مضاعفش برای خوب موندن.
در دومین قسمت از سه‌گانه‌ «افسردگی» دو تا یادداشت خواهید شنید. یادداشت اول در این‌باره صحبت می‌کنه که «کشمکش‌های درونی و بیرونی‌مان از روانِ نابسامان و عدمِ آموزش است» و سعی می‌کنه برای حل این مشکلات و رسیدن به صلح با خودمون سرنخی ارائه بده. یادداشت دوم، با ارجاع به صحنه‌ای از یک سریال، نکات مهمی رو درباره‌ افسردگی بهمون یاد می‌ده.
از این هفته، در نقطه‌سرخط، سه‌گانه‌ «افسردگی» رو شروع می‌کنیم و در نخسین قسمت از این سه‌گانه، درمورد شیمی بدن حرف می‌زنیم و این‌که چطور همه‌ چیز ما بازی هورمون‌هامونه و چرا باید به شیمی بدن احترام بذاریم. هم‌چنین یک تجربه‌ شخصی خواهید شنید از تقابل با افسردگی.
حس لامسه در روابط اجتماعی و به عنوان یک ابزار ارتباطی چه کارکردی داره؟ هنگامی که لمس کردن تبدیل به تابو می‌شه، چه اتفاقی برای زبان لامسه‌ ما رخ می‌ده؟ زندگی بدون لمس چگونه خواهد بود؟ آیا تکنولوژی می‌تونه به کمک لمس بیاد و یک «رنسانس لمس» رقم بزنه؟ این‌ها از جمله سوالایی هست که در آخرین قسمت از سه‌گانه‌ «نیاز به لمس» بهشون جواب می‌دیم.
loading
Comments (151)

Sonia Aeini

میشه لطفا آیدی اینستاگرام خانم سارا امام رو بدید:) نتونستم پیدا کنم امیدوارم پیامم رو ببینید

Mar 25th
Reply

fateme.eb

من دوباره خودمو پیدا میکنم

Jan 27th
Reply

fateme.eb

به پیش متوقف نشو

Jan 27th
Reply

fateme.eb

من این من و تغییر میدم🥲

Jan 27th
Reply

maryam akbarian

صدات عالیه ❤️

Aug 14th
Reply

zahra a

عالییی بوددد

Jul 7th
Reply

ꪑꪖ𝘳ꪗꪖꪑ

خیلی عالی ویژگی های خردمندان رو بیان کردین 👌🏻👌🏻

Jul 2nd
Reply (1)

Morteza Ansari

چه حیف که این پادکست زیبا و آموزنده به پایان رسیده😔😔

Jun 29th
Reply (2)

ꪑꪖ𝘳ꪗꪖꪑ

خودمونو مرکز همه ی اتفاقات نبینیم عالی👌🏻

Jun 17th
Reply

Rossa Danesh

👌🏻👌🏻

Jun 16th
Reply

Rossa Danesh

👌🏻👌🏻

Jun 16th
Reply

Danial

چقدر پادکستتون خوبه🥲

May 27th
Reply (1)

payam shirmohammadi

خیلی اپیزود جذابی بود و به موضوع قابل تاملی پرداختید ممنونم🙂🙏

May 18th
Reply (1)

saye mohamadi

9:35 ..زندگی نه چیزهایی است ک دارد بلکه اثر جانبی ِ چیزهایی است که دارد :)

Mar 7th
Reply

SOGAND

«جزیره‌ای ازآن خود بودن ثروت بالقوه‌ای‌ست که همیشه با خود دارید.»

Jan 26th
Reply (1)

SOGAND

این اپیزود رو در دی‌ماه سال ۱۴۰۱ گوش می‌کنم و گرچه نمی‌تونم بپذیرم بی‌تفاوتی توضیح‌داده‌شده رو اما می‌تونم بگم ما این‌روزها علنا ورشکسته‌های عاطفی هستیم و نمی‌دونم این ناتوانی رو چجوری تاب می‌آریم چون میل به بقا از همیشه بیشتر با احساس گناه آمیخته شده...

Jan 11th
Reply (1)

SOGAND

«...در بین دو نیمه‌ی پر و خالیِ هر حادثه‌ای و هر داشتنی مرز باریکی وجود دارد که آنقدر چسبناک است که اکثر ما انسان‌ها نصف عمرمان را روی همین مرز به باد می‌دهیم، بر روی مرز تنازع، مرز درگیری با خود، مرزی که در آن تا می‌آیی دست بشویی و بیفتی در یأس کامل، امید محوی می‌آید، آدمی را هل می‌دهد و دوباره می‌اندازد در مرز بلاتکلیفی، در دوری باطل.» پ.ن: اگر به خوندن درباره‌ی موضوع نوشته‌ی دوم یعنی امید واهی علاقه‌مندید کتاب تصرف عدوانی رو پیشنهاد می‌کنم.

Jan 4th
Reply (1)

zohreh javaheri

با تشکر از زحمات،فکر کردم فقط موضوعات مورد نظرم را در این پادکست را میشنوم ولی جذابتر از گزینشی شنیدن بود،خلاصه اینکه عالی هستید.

Dec 6th
Reply (1)

zohreh javaheri

ممنون از آگاهی بخشی و سخنان مفید شما دوست عزیز،این 'بدرد کسی خوردن ' حداقل در حیطه خانواده و عزیزانمون حتما وجود داره ولی وقتی دایره مفید بودن کمی بزرگتر میشه حس رضایت ما از خودمون باعث قویترشدن ما میشه.🙏🙏🙏

Dec 4th
Reply

SOGAND

انتهای یادداشت دوم چقدر آشنای این روزهامونه... [آبان سال هزار و چهارصد و یک]

Nov 16th
Reply (1)
Download from Google Play
Download from App Store