به روایت دیگری

دومین یادداشت پدرو آلمادوآر از دوران قرنطینه، به یک خاطره قدیمی از مدونا باز می‌گردد و البته موضوع ساده لباس پوشیدن. این یادداشت با ترجمه مصطفی احمدی در سایت سینما سینما منتشر و با اجازه مترجم، تبدیل به پادکست شده است.

پدرو آلمادوآر کارگردان شناخته شده اسپانیایی، در روزهای پس از کرونا، یادداشت‌های نسبتا بلندی درمورد تجربه‌اش از قرنطینه نوشت. آنچه می‌شنوید، اولین یادداشت است به ترجمه مصطفی احمدی.

از دلتنگی‌های آخر سال؛ در این دنیای به ظاهر مرتبط اما در واقع، جدا جدا.

چیزهایی هست که نوشتن درباره‌شان سخت است. گفتن‌شان سخت و نگفتن‌شان سخت است. من، از این دست «چیزها» زیاد دارم. همه را سال‌ها با خودم این‌طرف و آن‌طرف برده‌ام. مثل باری روی شانه‌هایم یا صدایی مداوم در مغزم. بارها و بارها تلاش کردم یکی از آنها را بنویسم و حاصلش شد متنی که دوست دارم عنوان «مهمان روز اول عید» را بر آن بگذارم. آن را یکی دو سال پیش نوشته‌ام و بارها و بارها خوانده‌ام. انتظار ندارم کسی، حسم را درک کند؛ اما دوست داشتم آن را با دیگران به اشتراک بگذارم.