Discoverفرابیمارستان | Farabimarestan
فرابیمارستان | Farabimarestan

فرابیمارستان | Farabimarestan

Author: حامد دهنوی

Subscribed: 51Played: 1,454
Share

Description

شبکه مدیریت و توسعه بیمارستان
63 Episodes
Reverse
در این اپیزود درس‌هایی از کتاب «بشردوستی در مراقبت‌های بهداشتی: پیشبرد کمک‌های خیریه به مأموریت سازمان شما» نوشته بتسی چاپین تیلور بررسی می‌شود. این کتاب بر اهمیت حیاتی بشردوستی برای پایداری و رشد سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی غیرانتفاعی متمرکز است. امروزه منابع مالی سنتی مانند درآمد عملیاتی و بدهی دیگر برای برآوردن نیازهای سرمایه‌ای کافی نیستند و کمک‌های داوطلبانه خیرین به عنوان یک منبع درآمدی حیاتی اهمیت زیادی پیدا کرده است. در این کتاب نقش‌های کلیدی رئیس و مدیران بیمارستان در ایجاد فرهنگ بشردوستی، همسوسازی استراتژیک اولویت‌های جمع‌آوری کمک مالی و تعامل مؤثر با خیرین، از جمله بیماران قدردان و پزشکان بررسی می‌شود. همچنین اصول ارزیابی و سنجش عملکرد برنامه‌های بشردوستی و اهمیت داستان‌سرایی متقاعدکننده برای جلب حمایت احساسی و منطقی خیرین مورد بررسی قرار می‌دهد.این اپیزود بر اساس کتاب زیر تهیه شده است:Healthcare Philanthropy Advance Charitable Giving to your Organization's Mission
مایو کلینیک بیمارستانی است که در سطح جهانی جزو پیشگامان و برترین ارائه‌دهندگان مراقبت‌های سلامت، تحقیقات پزشکی و آموزش شناخته می‌شود. مایو کلینیک چگونه کیفیت خود را شکل داده و آن را حفظ می‌کند. بیمارمحوری، رهبری مشارکتی، کار تیمی، استخدام هدفمند، بهبود مستمر کیفیت ارزش‌های اصلی مایوکلینیک است. این اپیزود بر اساس کتاب «درس‌های مدیریتی از مایوکلینیک» تهیه شده و مروری بر ساختار، ارزش‌های اصلی و اصول مدیریتی این بیمارستان است. تمرکز اصلی بر ارزش‌ «نیازهای بیمار در اولویت قرار دارد» و چگونگی حفظ این میراث از طریق رهبری مشارکتی پزشک-مدیر، پزشکی تیمی است. همچنین  به فرایند دقیق استخدام برای اطمینان از همسویی کارکنان با ارزش‌های مایو و اهمیت مدیریت کیفیت برای تقویت برند مایو کلینیک می‌پردازند. این اپیزود بر اساس کتاب زیر تهیه شده است:Management Lessons from Mayo Clinic: Inside One of the World’s Most Admired Service Organizations
گزارش سال 2008 سازمان بهداشت جهانی، روندهای کلیدی که در قرن 21 توانایی نظام‌های سلامت را تضعیف می‌کنند را برشمرده است. این سه روند عبارتند از بیمارستان‌محوری که بر مراقبت‌های تخصصی و رده بالا تمرکز دارد، گسستگی خدمات ناشی از تکثیر برنامه‌ها و پروژه‌های مستقل، و تجاری‌سازی گسترده مراقبت‌های بهداشتی. این روندها اغلب به دلیل فقدان سیاست‌ها و رهبری قوی و همچنین فشارهای اقتصادی و صنعتی تقویت می‌شوند که سیستم‌ها را از اصول مراقبت‌های اولیه بهداشتی (PHC) منحرف می‌کند. انتظارات رو به رشد مردم از سلامت و مراقبت‌های بهداشتی، که فراتر از تبدیل آن به یک کالای صرف است، نشان‌دهنده نیاز به اصلاحات برای مقابله با این گرایش‌ها و بازیابی اعتماد عمومی است.
برنامه جامع سلامت روان ۲۰۱۳-۲۰۳۰ سازمان بهداشت جهانی، چارچوبی برای بهبود سلامت روان در سراسر جهان ارائه می‌کند. این سند بر تقویت رهبری و حاکمیت در این حوزه، ارائه خدمات جامع و یکپارچه مراقبت سلامت روان در جامعه، اجرای راهبردهای ترویج و پیشگیری و تقویت سیستم‌های اطلاعاتی، شواهد و تحقیقات تمرکز دارد. این طرح اهمیت حقوق بشر، پوشش جهانی سلامت، و رویکردهای چندبخشی را برجسته می‌کند و شامل اهداف جهانی و اقدامات پیشنهادی برای کشورهای عضو، شرکای بین‌المللی و ملی و دبیرخانه سازمان جهانی بهداشت است. همچنین، چالش‌های جهانی مانند عدم پاسخگویی کافی سیستم‌های سلامت به بار اختلالات روانی، انگ و تبعیض و نقص در جمع‌آوری داده‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
در این اپیزود اصول استراتژیک سان تزو را از کتاب هنر جنگ بررسی کردیم و آن‌ها را برای مدیران و رهبران امروزی سیستم‌های مراقبت سلامت بومی‌سازی کردیم. سان تزو مفاهیم اساسی استراتژی و تاکتیک را تشریح کرده و پنج عامل کلیدی سان تزو برای پیروزی (قانون اخلاقی، آسمان، زمین، فرمانده و روش و انضباط) را به عنوان چارچوبی برای موفقیت سازمانی معرفی می‌کند. همچنین، مفهوم دشمن در حوزه سلامت (مانند بیماری، ناکارآمدی و موانع سیستمی) بازتعریف شده و نقش رهبران در ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت و استفاده از هوش استراتژیک برجسته شده است. 
این گزارش از MIT Technology Review Insights و با حمایت Roche به بررسی چگونگی مقیاس‌‌پذیری سلامت دیجیتال یکپارچه می‌پردازد. این مطالعه بر اساس نظرسنجی از 300 رهبر مراقبت‌های بهداشتی در سراسر جهان و مصاحبه با کارشناسان صنعت انجام شده است. تمرکز اصلی بر استفاده از فناوری‌های دیجیتال، از جمله هوش مصنوعی (AI)، برای یکپارچه‌سازی سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی مجزا، با هدف افزایش کارایی، کاهش هزینه‌ها، و بهبود مراقبت از بیمار است. همچنین چالش‌هایی مانند قابلیت همکاری داده‌ها، امنیت، و الزامات قانونی را بررسی می‌کند، در حالی که بر اهمیت افزایش توانایی نیروی کار و نه جایگزینی آنها، تأکید دارد.
سلامت یک‌پارچه به عنوان یک چارچوب یکپارچه برای رسیدگی به سلامت انسان‌ها، حیوانات و اکوسیستم‌ها تعریف می‌شود. سلامت یک‌‌پارچه بر وابستگی متقابل این سه حوزه تأکید دارد، به ویژه در پیشگیری و مدیریت بیماری‌های عفونی نوظهور، مانند بیماری‌های مشترک بین انسان و دام و مقاومت آنتی‌بیوتیکی. این رویکرد مستلزم همکاری و هماهنگی بین‌بخشی برای مقابله با چالش‌های جهانی سلامت و تضمین امنیت سلامت است. هدف نهایی این رویکرد، ایجاد راه‌حل‌های جامع و عادلانه برای سلامت است که تأثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی بحران‌های سلامت را کاهش دهد.
در این قسمت مجموعه راهکارهای کوتاه‌مدت، میان مدت و بلندمدتی برای بهبود تاب‌آوری نظام سلامت ایران ارائه شده است. این توصیه‌ها شامل ارزیابی‌های دوره‌ای و توجه به جزئیات برای دستیابی به اهداف استراتژیک و افزایش بهره‌وری کلی می‌شود.
پس از بحران، بررسی و برنامه‌ریزی اهمیت زیادی دارد. تهیه گزارش پس از اقدام و برنامه بهبود مهم است. گزارش پس از اقدام شامل مراحل مختلفی برای بررسی گذشته است در حالی که برنامه بهبود بر برنامه‌ریزی برای آینده تمرکز دارد. این ارزیابی‌ها بر چرخه مستمر بهبود عملکرد از طریق ارزیابی و برنامه‌ریزی تأکید دارند. 
این قسمت به بررسی جامع و تحلیلی اثربخشی برنامه‌های پدافند غیرعامل می‌پردازد. جنبه‌های مختلف این برنامه‌ها، از جمله ظرفیت پاسخگویی (Surge Capacity) و مدیریت حوادث با تلفات بالا (MCI) را شامل می‌شود. موضوعاتی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اهمیت تجهیزات حفاظت فردی (PPE) در شرایط اضطراری اهمیت دارد. در مجموع، این قسمت ارزیابی عمیق از آمادگی‌ها و استراتژی‌های دفاعی در برابر بحران‌ها ارائه می‌دهد.
این قسمت به معرفی برنامه ملی پدافند غیرعامل در نظام سلامت ایران می‌پردازد. این برنامه شامل تدوین طرح‌های عملیاتی اضطراری (EOP) و اجرای آن برای مقابله با حوادث مختلف است. همچنین، به پدافند شیمیایی، بیولوژیکی و رادیولوژیکی (NBC) در حوزه سلامت اشاره دارد و بر استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای مدیریت بحران تأکید می‌کند. ساختار سازمانی برنامه را در سطوح ملی، وزارتخانه‌ای، دانشگاهی و آموزشی تشریح کرده و نقش‌های کلیدی و مستندات مربوطه را مشخص می‌سازد. در مجموع، هدف برنامه پدافند غیرعامل ایران افزایش آمادگی و تاب‌آوری نظام سلامت در برابر تهدیدات گوناگون از طریق برنامه‌ریزی جامع و هماهنگ است.
این قسمت بر دکترین پدافند غیرعامل در نظام سلامت تمرکز دارد و آن را فراتر از مفهوم سنتی دفاع نظامی صرف گسترش می‌دهد. این مفهوم اکنون شامل افزایش تاب‌آوری در برابر طیف وسیعی از تهدیدات مدرن، از جمله حملات سایبری، اختلالات زنجیره تأمین جهانی و جنگ ترکیبی می‌شود. اهداف اصلی این دکترین، تضمین تداوم کارکردهای حیاتی، تسهیل مدیریت بحران، کاهش آسیب‌پذیری و افزایش آستانه مقاومت ملی است. متن همچنین به اصول کاربردی پدافند غیرعامل در حوزه‌های کالبدی، سایبری، منابع انسانی و لجستیک می‌پردازد و راهکارهای عملی برای تقویت آمادگی نظام سلامت در برابر چالش‌های آینده ارائه می‌دهد.
این دوره به ارزیابی راهبردی عملکرد نظام سلامت ایران در طول جنگ دوازده روزه می‌پردازد. هدف اصلی آن، تبدیل مشاهدات میدانی به تحلیلی نظام‌مند و مبتنی بر شواهد از توانایی‌های پدافند غیرعامل در این بخش است. این سند ضرورت ارزیابی پس از بحران را برای شناسایی نقاط قوت و ضعف برنامه‌های دفاع غیرعامل برجسته می‌سازد تا آمادگی در برابر تهدیدات آتی افزایش یابد. همچنین، راهبردهایی برای بهبود تاب‌آوری و تداوم خدمات حیاتی در شرایط بحرانی ارائه می‌دهد. ساختار آن شامل بررسی الزامات راهبردی، برنامه ملی، تحلیل اثربخشی، چارچوب ارزیابی و توصیه‌های مدیریتی است که همگی به منظور تقویت امنیت ملی و بهداشت عمومی طراحی شده‌اند.
این راهنما بر اهمیت آمادگی شهروندان برای بقا در شرایط جنگی تأکید دارد و رویکردی چندوجهی ارائه می‌دهد که شامل آمادگی پیش از بحران، اقدامات فوری حین حمله و مدیریت پس از حمله می‌شود. در این اپیزود، راهنمایی‌های عملی برای ایمن‌سازی خانه، تهیه کیف اضطراری، برنامه‌ریزی ارتباطات خانوادگی و آمادگی وسایل نقلیه را ارائه می‌دهد. همچنین، بر اقدامات حفاظتی در برابر حملات هوایی و شیمیایی، مراقبت‌های پزشکی اولیه و حفظ سلامت روان تأکید دارد و دسترسی به اطلاعات موثق و مشارکت جمعی در دفاع غیرنظامی را برای افزایش تاب‌آوری جامعه ضروری می‌داند. هدف نهایی این راهنما، توانمندسازی شهروندان برای حفظ جان و سلامت خود و خانواده‌هایشان در مواجهه با تهدیدات جنگی است.
اطلاع‌رسانی، ارتباطات و راهنمایی شهروندان در شرایط جنگی اهمیت زیادی دارد و فراتر از یک وظیفه اداری، یک برنامه استراتژیک برای پایداری ملی و حفظ جان انسان‌ها است. این اپیزود بر چالش‌های منحصر به فرد ارتباطات در جنگ، از جمله محدودیت زمان و اطلاعات، افزایش احساسات و گسترش اطلاعات نادرست در عصر دیجیتال، تأکید می‌کند و نیاز به بهداشت اطلاعاتی برای شهروندان و آمادگی‌های عملیاتی را برجسته می‌سازد. موفقیت در این حوزه نیازمند تعادلی ظریف بین کنترل اطلاعات برای امنیت ملی و حفظ اعتماد عمومی از طریق شفافیت و همدلی است.
جنگ تاثیری قابل توجهی بر سلامت روان جامعه می‌گذارد و چیزی فراتر از آسیب‌های جسمی است که به شیوع اختلالاتی مانند PTSD، افسردگی و اضطراب منجر می‌شود. گروه‌های آسیب‌پذیر مانند زنان، کودکان و افراد دارای معلولیت نیاز به حمایت هدفمند دارند. مواجهه غیرمستقیم با اخبار و اطلاعات نادرست به عنوان عاملی مهم در آسیب روانی است. این اپیزود راهبردهای فردی از جمله مراقبت از نیازهای اساسی و مدیریت مصرف رسانه را پیشنهاد می‌دهد و بر اهمیت حمایت اجتماعی، انسجام جامعه و نقش مراقبان برای سلامت روان کودکان تأکید می‌کند. 
این اپیزود پیامدهای روان‌شناختی جنگ بر جامعه را بررسی می‌کند، با تأکید بر اختلالات شایع سلامت روان مانند PTSD، افسردگی و اضطراب و تأثیر آن‌ بر گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان، کودکان، آوارگان و کارکنان سلامت. این گزارش بر نقش حیاتی مدیران و رهبران در کاهش این آسیب‌ها از طریق ارتباطات شفاف، حمایت از سلامت روان و خود مراقبتی تأکید دارد. همچنین به استراتژی‌های چندلایه‌ای برای ارائه خدمات سلامت روان و حمایت روانی-اجتماعی، شامل کمک‌های اولیه روان‌شناختی و برنامه‌های مبتنی بر جامعه می‌پردازد و راهکارهایی برای افزایش دسترسی به این خدمات در شرایط درگیری ارائه می‌دهد. هدف این است که مدیران، توانمندی و دانش و ابزارهای لازم برای حفاظت و ارتقاء سلامت روان جوامع آسیب‌دیده از درگیری‌های نظامی را به دست آورند.
حفظ ایمنی و سلامت بیماران در زمان جنگ چالش‌های بی‌سابقه‌ای را به همراه دارد که مستلزم راهبردهای جامع است. این استراتژی‌ها هم نیازهای فوری پزشکی و هم تاب‌آوری بلندمدت سیستم مراقبت‌های بهداشتی را شامل می‌شوند. محیط‌های جنگی تفاوت چشمگیری با شرایط عادی دارند؛ حملات مستقیم به مراکز درمانی و کمبود شدید تجهیزات و دارو، ریسک‌های ایمنی بیمار را افزایش می‌دهد. حقوق بین‌الملل بشردوستانه، حفاظت از امکانات و پرسنل پزشکی را تضمین می‌کند و پروتکل‌های ایمنی حیاتی مانند سیستم‌های تریج نظامی (اولویت‌بندی مجروحان) و دستورالعمل‌های مراقبت از مجروحان جنگی تاکتیکی (TCCC) برای مدیریت مؤثر منابع محدود ضروری هستند. علاوه بر این، پشتیبانی سلامت روان برای کارکنان و بیماران اهمیت ویژه‌ای دارد تا بتوانند با استرس‌های ناشی از جنگ مقابله کنند، و هماهنگی کارآمد تیم‌های پزشکی و سیستم‌های هشدار برای حفاظت حداکثری از بیمارستان‌ها حیاتی است. در نهایت، با وجود تمام محدودیت‌ها، حفظ استانداردهای کیفی مراقبت پزشکی یک ضرورت اخلاقی و قانونی است.
گزارش سازمان بهداشت جهانی بر افزایش هشداردهنده حملات به مراکز درمانی در درگیری‌های نظامی، مانند آنچه در غزه، اوکراین و سودان رخ می‌دهد، تمرکز دارد. این گزارش تأثیر ویرانگر این حملات بر کارکنان، زیرساخت‌ها و دسترسی به خدمات حیاتی را برجسته می‌کند. در حالی که قوانین بشردوستانه بین‌المللی حفاظت از مراکز درمانی را الزامی می‌داند، این گزارش خاطرنشان می‌کند که مصونیت از مجازات برای عاملان رایج است. برای مقابله با این موضوع، این گزارش توصیه‌های عملی را در سطوح جهانی، ملی و محلی ارائه می‌دهد، از جمله تقویت پاسخگویی، بهبود جمع‌آوری داده‌ها، و افزایش تعاملات دیپلماتیک و آموزش برای اطمینان از حفظ سلامت و ایمنی در مناطق درگیر جنگ.
مقاومت و سازگاری نظام ارائه خدمات سلامت را در هنگام درگیری نظامی بسیار اهمیت دارد. نظام ارائه خدمات سلامت در شرایط جنگی با مواجه است از جمله تخریب زیرساخت‌ها و کمبود منابع. راهکارهای تداوم خدمات در این شرایط حساس عبارتند از بیمارستان‌های زیرزمینی، استفاده از کلینیک‌های سیار و گسترش دوراپزشکی. علاوه بر این، بر نقش حیاتی حفظ نیروی کار سلامت، همکاری‌های بین‌المللی و مشارکت جامعه برای تضمین تداوم مراقبت در طول جنگ و پس از آن تأکید می‌شود.
loading
Comments (1)

Mohammad Hamidi

عالیه 😍

May 6th
Reply