Het Spoor Terug

Het was op een doordeweekse nacht in januari 1978, dat een iconisch hoorspel werd uitgezonden door de VPRO.: ‘De doodsangstescapade’ van radiomaker en fluxus-kunstenaar Willem de Ridder. De Ridder verleidde luisteraars massaal om in de nacht met de auto naar het vissersdorp Woudrichem te gaan. Voor de Woudrichemmers was de nachtelijke invasie een totale verrassing.  Programmamaker Jan Maarten Deurvorst sprak met radioluisteraars die destijds meededen én met mensen uit Woudrichem.  Het oorspronkelijke 4-uur durende hoorspel is te beluisteren in Parel Radio, de VPRO-podcast met een selectie van de mooiste documentaires en hoorspelen. En Jan Maarten Deurvorst vertelt in Parel Radio waarom hij het programma van Willem de Ridder zo inspirerend vindt. https://pod.link/1056931611

In Moeder-Land staan de brieven centraal tussen ouders in een dorp in de Sovjet-Unie en hun dochter Alexandra. Ze worden door de Tweede Wereldoorlog en later door het IJzeren Gordijn van elkaar gescheiden. De 19-jarige Alexandra werd door de Duitsers uit haar dorp in het Noorden van de Sovjet-Unie gehaald en gedwongen om in Duitsland te gaan werken. Daar ontmoet ze Piet, met wie ze na de bevrijding mee gaat naar Amsterdam. In Nederland bouwen ze een leven op. Alexandra ziet haar ouders nooit meer terug.   De brieven van Alexandra's ouders zijn er nog. Haar dochter Frieda (78) heeft ze altijd bewaard, al kan ze de teksten niet lezen want Russisch heeft ze nooit geleerd.  Programmamaker Yula Altchouler is van Russische afkomst en vertaalde de honderden verkleurde velletjes die de ouders van Alexandra schreven. In iedere brief vragen ze haar om terug te komen.   Moeder-Land is een verhaal over spanning tussen Oost en West, en over hoe oorlog families verscheurt.  Programmamaker: Yula Altchouler Muziek en montage: Jesse Koolhaas.Erik van Woudenberg op gitaar Brieven zijn ingelezen door Raissa Molostova en Leonid Russanovskiy Research: Viktoria Chernukha Productie: VPRO: Katja Sokolova Eindredactie: Katinka Baehr en Stef Visjager Deze documentaire is mede tot stand gekomen met steun van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten en het NPO fonds.

In Nederland wordt veel en snel afgebroken, maar de sloop van de steenkoolindustrie ging eind jaren zeventig wel erg rap en rigoureus. In Limburg zijn in recordtempo bijna alle torenhoge schoorstenen, koeltorens en liftschachten tegen de vlakte gegooid. Zo is de voormalige mijn Oranje Nassau I in Heerlen nu een leeg veld, hoewel er sinds kort grote billboards staan die historische foto’s tonen van de afbraak onder de titel ‘De Vrolijke Vernietiging’. Dat is een project van kunstenaar Maurice Hermans, die zo wil laten zien hoe totaal en traumatisch het uitvlakken van de mijngeschiedenis was voor Zuid-Limburg. Hij spreekt over de ‘fantoompijn’ in Heerlen, omdat vertrouwde ijkpunten als de Lange Jan en de Lange Lies – de hoogste schoorstenen wijd en zijd – opeens weg waren en daarmee ook de identiteit van de stad.   Waarom is al dat industrieel erfgoed weggepoetst? Hoe kun je verder met een geschiedenis zonder tastbaar houvast? En: Wie is die man in bruinige maatpakken die zo eenzaam op al die oude foto’s staat?  Maker: Marten Minkema

Een podium met een kruk, een glaasje water en een microfoon op een standaard. Een man of vrouw die verhalen vertelt en grappen maakt. Geen typetjes, geen liedjes en geen sketches. In de zaal een klein publiek dat lacht, doodstil blijft of terugpraat. Het is inmiddels een bekend beeld, maar stand-up comedy werd pas in de jaren negentig geïntroduceerd in Nederland. De wortels van deze kale podiumkunst liggen in het Amerika van de drooglegging. Programmamaker Laura Lubbers reist samen met Patrick van den Hanenberg, auteur van het boek ‘Stand up and Fight. 35 jaar stand-up comedy in Nederland van Raoul Heertje tot Sezgin Güleç’ langs de geschiedenis en ontwikkelingen van stand-up comedy in Amerika en Nederland.   Stemactrice: Hymke de Vries  Dank aan: Wouter Monden en de Elektra Podcast

Deze zomer in OVT: de beste historische documentaires uit andere programma’s en podcasts. Deze laatste aflevering: Aflevering 1 van de 10-delige podcast Herrijzend Nederland. Radio in oorlogstijd, die programmamaker Peter de Ruiter maakte voor Beeld & Geluid.   Als in september 1944 Eindhoven wordt bevrijd, treffen de geallieerden er een in het geheim gebouwde radiozender aan. Met veel improvisatietalent kan de zender al drie weken later beginnen met uitzenden onder de naam Radio Herrijzend Nederland. In de podcast horen we authentieke fragmenten van deze zender, maar ook van Radio Oranje en de genazificeerde Nederlandse Omroep in Hilversum. Een serie over radio in oorlogstijd en de strijd om de hoofden en harten van de luisteraars.

Deze zomer in OVT: historische documentaires die niet door ons zijn gemaakt maar die we zo mooi vinden dat wij ze graag willen laten horen.   Deze week: Een moskee op een ansichtkaart, een aflevering uit de podcast Platte Grond. Een heel erg fijne podcast over architectuur. Zoals de makers zelf zeggen: Een serie over de kracht van architectuur en over plannen voor de toekomst. Over torenhoge ambities en over het spoor soms volledig bijster zijn.  Een verhaal gemaakt door Mariëtte Heres.

Deze zomer in OVT: de beste historische documentaires uit andere programma’s of podcasts. Deze aflevering: ‘Verplicht vrije seks’, een bizar verhaal over een Nederlandse maöistische commune in de jaren ‘80. Heel erg mooi gemaakt door Jan Maarten Deurvorst voor het programma Radiodoc, de voorloper van de VPRO/NTR podcast DOCS. De documentaire komt uit 2014.  Eindredactie: Jair Stein  Eindmontage: Alfred Koster

Deze zomer in OVT: historische documentaires die niet voor ons zijn gemaakt maar die we zo mooi vinden dat wij ze graag willen laten horen. Deze zondag: ‘De vrouwenflat’, een documentaire van Sandra Rottenberg die ze maakte voor DOCS (VPRO/NTR). ‘De vrouwenflat’ gaat over de flats die tussen 1940 en 1965 verrezen in Nederland, speciaal gebouwd voor alleenstaande werkende vrouwen. Vrouwenorganisaties zetten zich al sinds het begin van de 20e eeuw in om woonruimte voor alleenstaande vrouwen te realiseren. Voormalig onderwijzeres Fiet Kraamwinkel kreeg dankzij de bemoeienis van het schoolhoofd van de school waar zij werkte in 1963 eindelijk een eigen éénkamerwoning. Nu wordt haar flat grondig gerenoveerd en verhuist ze op haar 98e naar een seniorenwoning. Sandra Rottenberg zoekt haar oude schooljuf rondom de verhuizing op. MET DANK AAN: Fiet Kraamwinkel, Laura Lubbers, Fabiola Eekhout, Veerle Leijnse, Lida van Tilburg, Anne Buitink, Anita Heijkoop, Bernie Nijenhuis, Ellen van Kessel en Sophie van Brunschot.   De stemmen van de vrouwen uit het woononderzoek zijn van:  Chiara Tissen, Hanneke Last en Hymke de Vries     De tentoonstelling Een kamer voor jezelf  is onder andere te zien in: OBA Roelofhartplein (24 mei -13 juli 2025) en Museum ’t Schip (vanaf 14 augustus 2025)    Samenstelling: Sandra Rottenberg  Eindmix: Berry Kamer  Eindredactie: Remy van den Brand    Deze documentaire werd gemaakt in opdracht van VPRO DOCS.

Deze zomer in OVT: historische documentaires die niet voor ons zijn gemaakt maar die we zo mooi vinden dat wij ze graag willen laten horen. Deze aflevering: ‘Bouta’s laatste zet’. Oud president Bouterse werd in december 2023 definitief veroordeeld tot twintig jaar cel vanwege zijn leidende rol bij de Decembermoorden in 1982. In de podcastserie ‘Bouta’s laatste zet’ van Argos en Investico onderzoeken programmamaker Linda van der Pol en Sylvana van den Braak hoe Bouterse vervolgens een jaar lang, tot zijn dood, onder de radar kon blijven. Voor OVT maakten we een hermontage van deel 1 en deel 2 waarin de nadruk ligt op de decembermoorden zelf waarbij vijftien tegenstanders van het militaire regime werden vermoord.  Luister de hele serie in Argos series. https://argos.vpro.nl/collecties/boutas-laatste-zet

Begin jaren 80 waren er verschillende protesten tegen de plaatsing van Amerikaanse kruisraketten in Nederland . Het bekendst was het vredeskamp bij de militaire vliegbasis in Woensdrecht, maar ook bij de basis in Volkel werd geprotesteerd. Het was een publiek geheim dat daar al sinds 1959 kruisraketten lagen. Begin 1984 streek er een Vrouwen Vredes Kamp neer dat in de loop der maanden op steeds meer weerstand stuitte uit de directe omgeving. Paulien Loerts sloot zich als 19-jarige aan bij het kamp. Meer dan veertig jaar later reist ze samen Chris Bajema terug naar Volkel.

Stiekem luisterde de 8-jarige Azemina mee met de volwassenen en ze merkte: er is iets mis. Maar dat haar zorgeloze leven van de ene op de andere dag veranderde in een horrorfilm, kon ze niet bevatten. Ruim drie jaar zat ze met haar familie vast in Srebrenica, dat afgesloten was van water en elektriciteit, waar bijna geen eten en medicijnen waren en de stad werd continu aangevallen.  Toen de VN-militairen kwamen werd het iets rustiger. Maar uiteindelijk werd de stad ingenomen door Bosnisch Servische troepen. Azemina werd met haar moeder, broertje en andere familieleden gedeporteerd. Haar vader vluchtte door de bossen.Tijdens de angstige momenten zei haar moeder elke keer tegen haar kinderen: vasthouden en nooit loslaten.

Višegrad, een oude stad met een iconische brug over de Drina. Maar na de genocide is deze prachtige plek voor altijd getekend door gruwelijke misdaden.  Esmir was 12 jaar toen hij in 1992 moest vluchten. Hij neemt ons mee naar zijn ‘mahala’, de wijk waar hij opgroeide. Het is nog hetzelfde, maar toch is alles anders. De mensen met wie hij opgroeide zijn er niet meer. Ze zijn verdreven of vermoord.  Een stad die je stad niet meer is, dat is het Višegrad van Esmir. En terwijl we daar rondlopen, proberen we woorden te vinden voor wat hier gebeurd is.

Vooral de foto’s van de Japanse bordelen blijken gevoelig liggen in Japan. Wie was verantwoordelijk, Amerika of Japan? Marianne spreekt een oude zuster, die na de oorlog slachtoffers van dwangprostitutie opving. Wat weet zij over de ervaringen? En hoe denkt ze over Bruce? Aan het eind van de reis ontmoet Marianne een kleinzoon van een Amerikaanse soldaat en een Japanse vrouw. Hij is benieuwd of zij kan helpen zijn Amerikaanse familie te vinden. Terug in Nederland krijgt Marianne een verrassend bericht...

Het is vijf jaar later. Alle Amerikaanse Iwo Jima veteranen zijn overleden. De wereld is in rap tempo veranderd. De dreiging van oorlog is terug van weggeweest. Marianne gaat op zoek naar de oude vijanden van haar opa en vindt een van de laatste Japanse Iwo Jima veteranen. In hoeverre voldoet hij aan het clichébeeld uit de oorlog? Ook ontmoet ze de kleindochter van een gesneuvelde Japanse Iwo Jima veteraan. Hoe kijkt zij naar de omgang met de oorlog in het huidige Japan?

Operatie Onthechting, een podcast over de onverbloemde realiteit van oorlog    Marianne Ingleby erft het fotoarchief van haar opa Bruce Elkus, Amerikaans legerfotograaf. In 1944 vertrok hij naar het Japanse eiland Iwo Jima, bekend van een van de bloedigste slagen van de Tweede Wereldoorlog. Ze stuit op expliciete oorlogsbeelden, van dood en verderf of seks in legerbordelen. De foto's blijken destijds nooit gepubliceerd: te ontluisterend.  Marianne blijkt goud in handen te hebben. Ze is benieuwd naar de ervaringen van haar eigenzinnige opa, die naast honderden foto’s ook aangrijpende brieven vanaf het front naliet. Wat heeft hij meegemaakt aan het front? Waarom maakte hij foto’s buiten zijn opdracht? En welke herinneringen roepen ze op bij de Amerikaanse en Japanse veteranen?  Samen met radiomaker Laura Stek reist Marianne vanuit Nederland naar Amerika en Japan, gedreven door de vraag: hoe groot is het gat tussen wat we te zien krijgen en de realiteit van oorlog?  Aflevering 2 - No glamour  Marianne reist naar New Orleans, waar de reünie van de laatste Iwo Jima veteranen plaatsvindt. Ze spreekt af met twee stokoude mariniers, in een poging dichter bij de oorlogservaring van haar opa te komen. De mannen vertellen emotioneel over de gruwelen die ze hebben meegemaakt. Marianne toont hen ook de foto’s van de Amerikaanse soldaten in de Japanse bordelen. Hoe reageren ze daarop? En zou Bruce de foto’s hebben verstopt voor het leger, om censuur te voorkomen?

Operatie Onthechting, een podcast over de onverbloemde realiteit van oorlog    Marianne Ingleby erft het fotoarchief van haar opa Bruce Elkus, Amerikaans legerfotograaf. In 1944 vertrok hij naar het Japanse eiland Iwo Jima, bekend van een van de bloedigste slagen van de Tweede Wereldoorlog. Ze stuit op expliciete oorlogsbeelden, van dood en verderf of seks in legerbordelen. De foto's blijken destijds nooit gepubliceerd: te ontluisterend.  Marianne blijkt goud in handen te hebben. Ze is benieuwd naar de ervaringen van haar eigenzinnige opa, die naast honderden foto’s ook aangrijpende brieven vanaf het front naliet. Wat heeft hij meegemaakt aan het front? Waarom maakte hij foto’s buiten zijn opdracht? En welke herinneringen roepen ze op bij de Amerikaanse en Japanse veteranen?  Samen met radiomaker Laura Stek reist Marianne vanuit Nederland naar Amerika en Japan, gedreven door de vraag: hoe groot is het gat tussen wat we te zien krijgen en de realiteit van oorlog?  Aflevering 1 - Richting de duisternis  Marianne Ingleby krijgt het foto-archief van opa Bruce in haar schoot geworpen. Ze besluit op zoek te gaan naar de betekenis van de beelden. Ze gaat langs bij verschillende experts. De beelden blijken uniek. Ze wil graag naar Iwo Jima, waar nu nog een Amerikaanse militaire basis is. Kan ze het Pentagon overtuigen haar mee te nemen? Ze vertrekt naar de VS voor meer onderzoek. Daar stuit ze op een bijzondere vondst.

Grote kans dat je er nog nooit van gehoord hebt: Bellamyanen, de aanhangers van het gedachtegoed van de Amerikaanse schrijver Edward Bellamy. En toch waren er in Nederland vanaf de jaren dertig duizenden Bellamyanen met afdelingen in het hele land. Hun ideaal: een samenleving zonder geld, zonder geweld en met gelijkheid voor iedereen.  Programmamaker Katinka Baehr maakte een documentaire op basis van interviews uit twee VPRO-documentaires uit ons archief: de radiodocumentaire 'In de ban van Bellamy's Droom' (https://www.vpro.nl/speel~POMS_VPRO_381970~in-de-ban-van-bellamy-s-droom-het-spoor-terug~.html) van Geert de Vries uit 1987 en de televisiedocumentaire 'Vergeelde Toekomst' (https://www.vpro.nl/speel~WO_VPRO_041641~cherry-duyns-vergeelde-toekomst-lotgevallen-vpro-1979-1uur-4-min~.html) van Cherry Duyns uit 1979.

In de nacht van 23 op 24 januari 1954 treedt de dan al wereldberoemde Amerikaanse jazz-zangeres Billie Holiday op in het Concertgebouw in Amsterdam. Als ze het lied ‘Strange fruit’ zingt, over de lynchpartijen in haar thuisland, breekt er in de zaal gelach uit. Holiday verlaat woedend het podium. Het is een dramatisch einde van een toch al dramatisch verlopen dag, waar zij in haar biografie met geen woord over rept.  Programmamakers: Hans Hylkema en Rudie Kagie  Montage: Jelle Redeker  Geluid: Erik Langhout   De stemmen zijn van:  Gijs Scholten van Aschat  Tim de Wit   Chris Kijne  Atze de Vries en  Abdou Bouzerda  Eindredactie: Katinka Baehr

Negen op de tien Nederlanders staat op 4 mei op de een of andere manier stil bij Dodenherdenking. Dat blijkt uit het jaarlijkse vrijheidsonderzoek van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Tegelijkertijd lijkt de discussie over wat en wie te herdenken dit jaar heviger dan ooit. Denk aan de alternatieve herdenking in Den Haag, waar ook aandacht zal zijn voor de genocide in Gaza. Daar is de hele week al discussie over. Maar strijd om het herdenken is allesbehalve nieuw. Programmamaker Laura Lubbers onderzocht de geschiedenis van die strijd aan de hand van oorlogsmonumenten in Amsterdam. De stad is er mee bezaaid. En ieder oorlogsmonument verbeeldt een ander perspectief op de oorlog.  Kunnen we ‘samen’ herdenken of is dat altijd al een illusie geweest?  De strijd om het herdenken is een documentaire van Laura Lubbers en een co-productie van de VPRO en Prospektor. De documentaire is mede mogelijk gemaakt door het Amsterdams 4 en 5 mei Comité.  Creatief producent: Eefje Blankevoort Muziek: Rory Ronde Eindmix: Alfred Koster Eindredactie: Katinka Baehr

De podcast is nog maar net af als er een mail komt van Ineke uit Sittard: “Toen ik recent hoorde over deze podcast, wist ik dat ik nog extra informatie voor u heb.” En wat voor informatie! Een vondst. Programmamaker Heleen Hummelen reisde met verteller Lies Schouten af naar Sittard om te gaan kijken. Luister in deze Bonus wat er boven water is gekomen. Zie ook www.vpro.nl/liefstelies