In Nederland wordt veel en snel afgebroken, maar de sloop van de steenkoolindustrie ging eind jaren zeventig wel erg rap en rigoureus. In Limburg zijn in recordtempo bijna alle torenhoge schoorstenen, koeltorens en liftschachten tegen de vlakte gegooid. Zo is de voormalige mijn Oranje Nassau I in Heerlen nu een leeg veld, hoewel er sinds kort grote billboards staan die historische foto’s tonen van de afbraak onder de titel ‘De Vrolijke Vernietiging’. Dat is een project van kunstenaar Maurice Hermans, die zo wil laten zien hoe totaal en traumatisch het uitvlakken van de mijngeschiedenis was voor Zuid-Limburg. Hij spreekt over de ‘fantoompijn’ in Heerlen, omdat vertrouwde ijkpunten als de Lange Jan en de Lange Lies – de hoogste schoorstenen wijd en zijd – opeens weg waren en daarmee ook de identiteit van de stad.  

Waarom is al dat industrieel erfgoed weggepoetst? Hoe kun je verder met een geschiedenis zonder tastbaar houvast? En: Wie is die man in bruinige maatpakken die zo eenzaam op al die oude foto’s staat? 

Maker: Marten Minkema