Discover
Bałagan Samotnej Matki
Bałagan Samotnej Matki
Author: Magdalena Wojcieszak
Subscribed: 0Played: 1Subscribe
Share
© Magdalena Wojcieszak
Description
Cześć jestem Magda! Nadaję do Was z Turcji. Jeśli jesteś kobietą, a zwłaszcza mamą, która czuje się czasem samotna, zagubiona czy przeciążona życiem. To miejsce jest dla Ciebie. Wspólnie możemy posprzątać ten wewnętrzny bałagan. Będę się z Wami dzielić swoimi doświadczeniami, refleksjami i wskazówkami, aby znaleźć drogę do wewnętrznego spokoju i harmonii. Wybierz się w podróż razem ze mną, moją dwójką nastolatków i naszym psem z agresją pokarmową…
65 Episodes
Reverse
Po odcinku na Obczyźnie, chciałabym rozpocząć serie krótkich wywiadów z kobietami, a może i mężczyznami, którzy postanowili tak, jak ja osiedlić się w Turcji.
Na pierwszy odcinek serii Polacy w Stambule, wybrałam matkę chrzestną tego podcastu Hanie. Hanie poznałam kilka lat temu na zajęciach jogi. Kilka razy spotkałyśmy sie poza studiem, nasze spotkania często kończyły się niedosytem pogaduszek. Tak też było w zeszłym miesiącu, już wtedy zaproponowałam jej tę rozmowę. Zapraszam Was na chwile wspólnych doświadczeń z życia w Tucji.
Zbliża się sezon zimowy, a co za tym idzie, jest to dla nas kolejny rok zmagań w zawodach Tureckiej Federacji Narciarskiej, w kategorii snowboardu alpejskiego. Przybliżymy Ci tę dyscyplinę sportu, która uważana jest za jedną z najbardziej ekstremalnych. Powspominamy jak się ta przygoda zaczęła, jak dzieciakom idzie i jakie są ich plany sportowe na przyszłość.
Będzie dużo smiechu i bonus "pozanagraniowy" na końcu z językiem tureckim.
Instagram: @sporcukardesler_
W dzisiejszym odcinku Pytania dla Nastolatków gościem jest trochę większa nastolatka, a właściwie ani do nastolatka, ani do młodzież, ani dorosła …
Na moje pytania, odpowie dla Ciebie, moja bratanica, najstarsza z kuzynostwa moich dzieci- Zuzia.
Serdecznie zapraszamy!
W tym typowym dla nastolatków -„Niech rządzi chaos”- momencie życia, możemy im pomóc tylko i wyłącznie, poprzez zrozumienie, a zrozumienie pochodzi od słuchania!
Spróbuj zrozumieć tego dziwacznego, fajnego nastolatka, który uwielbia nosić za duże bluzy z kapturem, luźne dżinsy i śpi w skarpetkach....Spędzaj czas z nastolatkiem w swoim domu, zadawaj pytania i podtrzymuj rozmowę.
Pamietaj, że chcesz zrozumieć swojego nastolatkach, poruszaj więc tematy, które interesują właśnie jego.
A oto 5 rzeczy, o które możesz zapytac ?
Kiedy dzieci są małe, to one uwielbiają zadawać i odpowiadać na pytania. Jednak w miarę dorastania coraz trudniej jest nakłonić nastolatków do otwarcia się. Technologia, przyjaciele i szkoła, zabierają nam ich. W podkaście Bałagan Samotnej Matki, rozpoczynamy serie- Pytania do Nastolatków. W tych odcinkach będę rozmawiała ze swoimi dziećmi, na rożne tematy. Ja będę pytała oni odpowiadali. A może i oni beda chcieli zadać mi pytanie. Wszystko wyjdzie w praniu. Chciałabym, aby ten nasz wspólny projekt, przybliżył mi możliwość poznania ich nastoletniego, juz trochę ode mnie oddzielonego świata, a także pozwolił im podzielić sie z Toba i może Twoim nastolatkiem swoim punktem widzenia, otaczającego ich dzisiejszego świata.
Przede wszystkich chciałabym publicznie podziękować dzieciakom, ze zgodziły sie na udział w tym projekcie.
Wiem, jak cieżko jest nastolatkom otwierać się i dzielić się swoimi emocjami, pomysłami, żalami i problemami z najbliższymi, a co dopiero z obcymi odbiorcami internetowymi.
Uświadomiłam im, że mogą spotkać się z przemiłym odbiorem, jak i internetowym hatem, którego niestety jest bardzo dużo w ich czasach. Odważnie podeszły do sprawy i tym sposobem zapraszamy Was na pierwsza cześć Pytania do Nastolatków.
Rozpoczęła się szkoła, więc porozmawiamy o systemie edukacji. Przybliżymy Wam pokrótce, jak to wygląda w tureckiej szkole, co lubią najbardziej, za czym nie przepadają i co by zmienili, gdyby dano im taką możliwość. Zapraszamy!
„Nie mamy etatu, ale pracujemy 24 godziny na dobę, tylko nikt tego nie widzi.”Nieważne. Ja to widzę. Widzę siebie, widzę swoje dzieci, widzę nasza relacje i miłość!I Ty też powinnaś!!!Samotne macierzyństwo nie jest porażką.To inna ścieżka trudna, wymagająca, ale pełna tez odkryć i dumy.
Czasami zastanawiam się, dlaczego kolejne pokolenie zawsze tak bardzo nie rozumie poprzedniego? Dlaczego młodzi są postrzegani jako ‘zbyt nowocześni’, a starsi jako ‘zbyt uparci’? To nie jest nowa historia, nasze babcie nie rozumiały swoich córek, nasze mamy nie rozumiały nas, a my dziś często zderzamy się ze światem naszych dzieci, który biegnie szybciej, niż jesteśmy w stanie nadążyć.A jednak, i tu jest moja osobista refleksja: mam wrażenie, że to właśnie nasz pokolenie zaczyna rozumieć swoje dzieci bardziej niż kiedyś rozumieli nas nasi rodzice. Staramy się przełamywać stereotypy, zamiast trzymać się kurczowo swojego sposobu myślenia. Bo może ta przepaść pokoleniowa nie musi być murami, które nas dzielą, ale mostem, który każdy z nas ma szansę budować.
Zazdrość. Uczucie, które potrafi zniszczyć relacje, przyjaźnie, a nawet samego człowieka. Nie chodzi tylko o związki, zazdrość pojawia się wśród kobiet, w rodzinach, a nawet między rodzicami. W tym odcinku opowiadam:- skąd się bierze i jak działa na nasze emocje,- jakie doświadczenia mam z ludźmi, którzy byli zazdrośni o moje życie, dzieci czy relacje,- dlaczego sama nigdy nie byłam zazdrosna o partnera, a mimo to… porównywałam się do innych kobiet,- i co psychologia mówi o tym, jak oswoić zazdrość, swoją i cudzą. To odcinek o emocji, której często się wstydzimy, ale która może być też lustrem pokazującym nasze własne braki i tęsknoty. Jeśli chcesz zrozumieć, jak radzić sobie z zazdrością, zapraszam do słuchania!
Powrót do szkoły, dla wielu rodziców i dzieci to kolejne wyzwanie. Jedni odliczają dni, żeby dzieci znów były w klasie, inni, tak jak ja, wcale się z tego nie cieszą. W tym odcinku opowiadam, dlaczego nie lubię szkoły, ani jako mama, ani z własnych doświadczeń uczennicy. Cofnę się do mojej edukacji, tego, jak wyglądała, co we mnie zostawiła i dlaczego dziś najchętniej zmieniłabym cały system edukacji. To będzie szczery, czasem krytyczny, ale przede wszystkim osobisty odcinek o tym, jak szkoła wpływa na dzieci, rodziców i nasze codzienne życie. Jeśli temat edukacji budzi w Tobie emocje, koniecznie posłuchaj!
Przebaczenie nie oznacza, że zapominamy. Nie oznacza też, że to, co ktoś nam zrobił, było w porządku. To nie unieważnia bólu, nie kasuje lat cierpienia. Ale może być początkiem uzdrowienia — nie dla tej drugiej osoby, ale dla nas samych.Dziś opowiem Ci o tym, czym dla mnie było przebaczenie – zarówno innym, jak i sobie. Zajrzymy też do psychologii i zobaczymy, co nauka mówi o tym procesie.Jeśli czujesz, że w Twoim sercu są jeszcze ciężary, które nosisz tylko dlatego, że nie potrafisz — albo nie chcesz — przebaczyć, to ten odcinek może być pierwszym krokiem w stronę wolności.Zaparz herbatę, usiądź wygodnie... i posłuchaj.
Kiedy przeszłość sabotuje teraźniejszość! Dlaczego czasem jedna mała rzecz wywołuje lawinę emocji?Czemu reagujesz zbyt mocno… choć to tylko „zwykła sytuacja”? Jak przeszłe traumy wpływają na nowe relacje? W tym odcinku: ✦ Psychologia triggerów✦ Moje osobiste doświadczenia✦ Jak się zatrzymać i odzyskać kontrolę✦ I… dlaczego przestałam się zakochiwać....
Uzdrowienie po toksycznych relacjach, traumach i stracie to proces, który często odbywa się w samotności. Wiele z nas, szczególnie tych, które były w związkach z narcystycznymi partnerami, po rozwodach i ciężkich przeżyciach, doświadcza momentów, gdy czuje się całkowicie sama na tej drodze. Paradoksalnie, to właśnie wtedy, gdy najbardziej potrzebujemy wsparcia, często go nie otrzymujemy. Ale dlaczego tak się dzieje? Czy samotność w uzdrawianiu to coś, czego należy się obawiać, czy może jest ona kluczowa dla prawdziwej transformacji?
Znalezienie siebie nie kończy się na jednym etapie życia. Wraz z upływem lat, zmieniają się nasze potrzeby, wartości, a także sposób patrzenia na świat. Każdy etap życia przynosi nowe wyzwania i doświadczenia, które kształtują naszą tożsamość. Nasze marzenia i cele mogą się zmieniać, a to, co kiedyś wydawało się najważniejsze, może zyskać nową perspektywę. Znalezienie siebie to nie cel, ale droga, którą podążamy przez całe życie. Przechodzimy przez etapy, w których nasze postrzeganie siebie ewoluuje. Każdy moment, każde doświadczenie, każda relacja, każdy sukces i porażka – to wszystko tworzy naszą tożsamość. Proces ten jest pełen wyzwań, ale także niezwykle cennych lekcji. Warto pamiętać, że odnalezienie siebie nie oznacza idealnej wersji siebie, ale raczej pogodzenia się ze swoją prawdziwą naturą. Życie samo w sobie to nieustanne odkrywanie siebie – to podróż, która nie kończy się nigdy. I choć droga ta może wydawać się długa i pełna trudności, to każda zmiana, każde odkrycie sprawia, że jesteśmy bliżej siebie...
Aby skupić się głębiej w uważności i przepływie, musimy określić i przetłumaczyć swoje siły. Ja użyłam do tego wielu testów:
Gallup StrengthsFinder Test https://www.gallup.com/cliftonstrengths/en/home.aspx
VIA Character Strengths https://www.viacharacter.org/survey/account/register
Zapraszam do odsłuchania
Powroty narcyzów w nasze życie to coś, z czym trzeba się zmierzyć, zwłaszcza jeśli ta osoba była częścią naszego życia przez długi czas. Tacy ludzie nie zmieniają się. To jest ważna lekcja. Choć na początku może się wydawać, że uda się odbudować jakąś formę relacji, często ich intencje nie są czyste. Dążą do tego, by odzyskać kontrolę i poczucie władzy nad drugą osobą. Są mistrzami manipulacji, potrafią trafić w nasze najsłabsze punkty, w nasze pragnienia i obawy, i to właśnie daje im poczucie siły. Ich celem nie jest miłość, a dominacja....
Jak bycie świadkiem tragedii może wpłynąć na człowieka, a zwłaszcza nastolatków? Dwa tygodnie temu na naszych oczach spłonął hotel. W pożarze zginęło 80 osób, z czego połowa to niewinne dzieci.
Bycie świadkiem katastrofy, niezależnie od tego, czy jest to wypadek, pożar, czy jakakolwiek forma przemocy, ma poważne konsekwencje psychiczne. W obliczu tak dramatycznych wydarzeń nasza psychika reaguje na wiele sposobów, w zależności od wieku, wrażliwości i dotychczasowych doświadczeń...Jak sobie z nimi poradziliśmy? Posłuchaj w tym odcinku!
Każda z nas, w obliczu trudnych doświadczeń, często odczuwa ten pierwszy, przytłaczający żal. Czasami to uczucie dominuje nad nami przez dni, tygodnie, a nawet miesiące, a w niektórych przypadkach może trwać długie lata. I nie ma w tym nic dziwnego – bo żal to reakcja na stratę, rozczarowanie czy niewypełnione oczekiwania. Właśnie tak bywa, zwłaszcza kiedy życie nie spełnia naszych nadziei, a marzenia wydają się oddalać. Tak było i w moim przypadku...
Dziś chciałabym poruszyć temat, który dotyczy nas wszystkich – jak przestać obwiniać życie i innych za swoje problemy i zacząć przejmować kontrolę nad tym, co się dzieje w naszym świecie. Bo, nie oszukujmy się – życie to nie bajka, a my również nie jesteśmy bez winy w tym, jak je przeżywamy. Chciałabym podzielić się z Tobą kilkoma przemyśleniami na ten temat, w tym technikami, które pomagają przejąć kontrolę nad własnym życiem. Zbyt często słyszę, jak ludzie obwiniają za swoje niepowodzenia wszystko wokół – życie, los, rodziców, partnerów, przyjaciół, dzieci czy okoliczności. "Mama mnie nie akceptowała", "Tata zmarł", "Partner odszedł", "Dzieci są za małe, za duże, zbyt wymagające" – te historie mają swoją wagę i każdy z nas ma swoje trudności. Ale co, jeśli powiem Ci, że to nie one są prawdziwym problemem? Co, jeśli prawdziwy problem tkwi w tym, jak na nie patrzymy i jak się do nich odnosimy?
Zawsze powtarzam, że nigdy nie jest tak, żeby nie mogło być gorzej…bo tak w życiu jest, ze wszystko mija, i to co dobre i to co złe, a od złego może też być coś gorszego. Ostatnio, jednak zaczęłam zastanawiać się czy to moje podejście do życia i szukania we wszystkim szczęścia i pozytywizmu jest zdrowe, i z czym wiąże się pojecie toksycznego pozytywizmu.
Patrzę w przyszłość z nadzieją, bo wiem, że 2025 rok będzie jeszcze lepszy. Nadal będę stawiać czoła wyzwaniom, ale będę je przyjmować z większym spokojem i pewnością siebie. I choć droga do celu jest często kręta i pełna trudności, jestem w stanie podążać za swoimi marzeniami, wiedząc, że każdy krok ma sens. I że bez względu na to, ile razy się potknę, nie będę się poddawać. Przeszłość daje nam lekcje, a przyszłość – nowe możliwości. Czekam na kolejne, bo wiem, że to, co przede mną, będzie jeszcze piękniejsze.




