هزارآوا

۲۱ - لالایی ویگن«لالایی ها» از قدیمی ترین و شورانگیز ترین انواع موسیقی های محلی ایران به شمار رفته و از دیر باز بین مردم سرزمین ما جایگاه ویژه ای دارند. این ترانه ها ملودی های بسیار ساده محزون و دل نشین و اشعار روان و لطیف کودکانه ای هستند که در قرون گذشته به وسیله ی مادران حساس و باذوق به وجود آمده و صیقل زمان به تدریج آنها را لطیف تر، بدیع تر و دل نشین تر کرده و کلمات و لغات نامأنوس جای خود را به سادگی و روانی داده است و به این ترتیب، بخش قابل توجهی از فرهنگ و هنر ایران را نمایندگی می کنند.از آن جا که سراسر اشعار لالاییها از مهر و محبت لایزال مادران نشأت گرفته و سرشار از لطافت و احساسات پاک و عواطف شیرین بشری است، شنیدن آنها هر صاحب دلی را تحت تأثیر قرار می دهد.با توجه به این که در کشور ایران اقوامی گوناگون زندگی می کنند و زبان ها و فرهنگهای متفاوت در نقاط مختلف دیده میشوند لالایی ها نیز بسیار متنوع و رنگارنگ هستند و در هر شهر دیار دهستان و کوهستانی ده ها نوع لالایی با گویش های مختلف و مضامین و مفاهیم گوناگون و عطر و رنگ مخصوص وجود دارد که مجموعه ی آنها فرهنگ سرزمین ما را غنای بسیار بخشیدهاست.

۲۲ - لالایی ویگن«لالایی ها» از قدیمی ترین و شورانگیز ترین انواع موسیقی های محلی ایران به شمار رفته و از دیر باز بین مردم سرزمین ما جایگاه ویژه ای دارند. این ترانه ها ملودی های بسیار ساده محزون و دل نشین و اشعار روان و لطیف کودکانه ای هستند که در قرون گذشته به وسیله ی مادران حساس و باذوق به وجود آمده و صیقل زمان به تدریج آنها را لطیف تر، بدیع تر و دل نشین تر کرده و کلمات و لغات نامأنوس جای خود را به سادگی و روانی داده است و به این ترتیب، بخش قابل توجهی از فرهنگ و هنر ایران را نمایندگی می کنند.از آن جا که سراسر اشعار لالاییها از مهر و محبت لایزال مادران نشأت گرفته و سرشار از لطافت و احساسات پاک و عواطف شیرین بشری است، شنیدن آنها هر صاحب دلی را تحت تأثیر قرار می دهد.با توجه به این که در کشور ایران اقوامی گوناگون زندگی می کنند و زبان ها و فرهنگهای متفاوت در نقاط مختلف دیده میشوند لالایی ها نیز بسیار متنوع و رنگارنگ هستند و در هر شهر دیار دهستان و کوهستانی ده ها نوع لالایی با گویش های مختلف و مضامین و مفاهیم گوناگون و عطر و رنگ مخصوص وجود دارد که مجموعه ی آنها فرهنگ سرزمین ما را غنای بسیار بخش

قسمت بیستم . آوای هستی، موسیقی دشتستانیدر ردیف موسیقی ،ایرانی در مایهی ،دشتی ،گوشه ی دلاویزی وجود دارد به نام «دشتستانی» که یکی از زیباترین و جذاب ترین نغمه های ایرانی است و اگر آن را به نحو مطلوب بخوانند و یا بنوازند هر ایرانی صاحب دلی را تحت تاثیر قرار داده و وی را دگرگون می.کند زادگاه این موسیقی پر رمز و راز، منطقه ی دشتستان در شمال شهرستان بوشهر است که از دیر باز محل تولد، رشد و تكامل شورانگیز ترین نغمه های ایرانی بوده و موسیقی بخشی از زندگی مردم راتشکیل می دهد.آن دیارآوازهای دشتستانی قطعات آرام و دل پذیری هستند که در مناطق دشتی، دشتستان تنگستان و سایر نواحی خشک و کویری جنوب ایران، با جان و روح مردم پیوند داشته و عموماً بار عاطفی غم انگیزی را القا می کنند. این نغمه ها در حقیقت بازتاب جور و ستم بزرگی است که طبیعت بر مردم محروم تحميل نموده و به عبارت دیگر موسیقی دشتستانی ترنم اندوه ناک آدمی زاده ایست که به دلو آبی از چاه یا قناتی قناعت کرده و به بذل اندکی باران دل بسته است. این نغمه ها را غالبا با دوبیتی های فایز دشتستانی می خوانند و به هم آمیختگی و ترکیب شعر و آهنگ به حدی زیباست که گویی بهترین موسیقی دان ها و آهنگ سازان دنیا آنها را به وجود آورده و تنظیم کرده اند.

۱۹ - امیری مازندرانیآهنگ ها و ترانههای مازندرانی از غنی ترین و پر محتوا ترین آثار محلی ایران به شمار رفته و در گنجینه ی موسیقی ملی ایران جایگاه ارجمندی دارند. به سبب زیبایی های ویژه ای که در این آهنگها وجود دارد، بسیاری از آهنگ سازان برجسته، خوانندگان و نوازندگان معاصر ،ایران نواهای محلی مازندران را دست مایه ی آفرینشهای هنری خویش قرار داده و به خلق نغمه ها و ملودیهای جدید و زیبا توفیق یافته اند.مازندران از نظر تنوع موسیقی و تعدد آهنگ و ترانه ،نیز، بین سایر مناطق ایران، مقام ممتازی داشته و در هر ناحیهی ،آن تعداد زیادی آوازها نواهای آزاد و بی وزن و یا نغمه های آهنگین و ریتم دار وجود دارد که همه ی آن ها عطر و رنگ دل نواز روستاهای این سرزمین بهشتی را همراه دارند.از مشهور ترین آهنگها و آوازهای مازندرانی میتوان از «طالبا»، «نجما»، «کتولی» و «امیری نام برد که همه ی آن ها از آثار جاودانه ی موسیقی ایران بوده و هر یک داستانی دارند و علل ،تاریخی فرهنگی و اجتماعی خاصی موجب پیدایش آنها شده است

۱۸ - دیلمانمنطقه ی بهشتی ،دیلمان سرزمین کوهستانی سردسیری است که در جنوب شهرستان لاهیجان قرار دارد و به علت وجود جنگلهای انبوه، هوای مطلوب، آبشار های طبیعی درههای عمیق و نوای پرندگان خوش الحان، از زیبا ترین مناطق ایران به شمار می آید.تحت تاثیر این فضای با شکوه ادب و موسیقی این سرزمین رشد فراوان نموده و هنر بین مردم جایگاه ویژه ای دارد و موسیقی از تولد تا مرگ، از زندگی جدا نیست. زمانی که صبا به گیلان ،رفت سفر به مناطق دوردست کوهستانی و پوشیده از جنگلهای انبوه ،دیلمان امری بسیار سخت و دشوار بود، اما از آن جا بودند که دیلمان مرکز بکر ترین و بدیع ترین آهنگ ها و ترانه های گیلان ،است او بارها با اسب و قاطر و گاه پیاده، خود را به مناطق دوردست این دیار رسانید تا از نزدیک به نغمات دل پذیری که هنرمندان محلی دیلم و یا چوپا یانان و دهقانان خوانند نوازند دل بسپرد و آن ها را ثبت وکه به اوضبط نماید.گفتهمیو میقطعه ی جاودانه ی دیلمان»، حاصل یکی از این سفر هاست. این آهنگ در مایه ی دشتی است و کلام آن که مضمون بسیار لطیف و شاعرانه دارد، به زبان مردم آن دیار است اما صبا برای سهولت اجرا و درک بهتر آن وسیله ی مردمی که به زبان گیلکی آشنایی ،ندارند شعر معروف سعدی را که از نظر وزن و کشش کلمات، با آن نوا هم آهنگی داشت برای اجرای این نغمه انتخاب کرد: چنان در قید مهرت پای بندم که گویی آهوی سر در کمندم گهی بر درد بی درمان بگریم گهی بر حال بی سامان بخندم نه مجنونم که دل بر دارم از دوستمده گر عاقلی بیهوده پندم

۱۷ - آهنگها و ترانه های محلی ایرانآهنگها و ترانه های محلی ،ایران از غنی ترین زیبا ترین و متنوع ترین آثار موسیقایی محسوب شده و مهم ترین پایههای موسیقی ملی ما را تشکیل می دهند این آثار بازتاب غم ها شادیها شکستها و پیروزی های مردم مناطق مختلف ایران در قرون گذشته بوده و در حقیقت بخش ارجمندی از ،تاریخ، فرهنگ و تمدن ما را نمایندگی کنند.بر خلاف اکثر آهنگها و ترانههای مناطق شهری که عمر کوتاهی داشته و پس از مدتی تاثیر و جذابیت خود را از دست میدهند و از بین می روند، اغلب ترانه های محلی صدها سال باقی مانده ،و ،لطافت عمق و معنای خود راحفظکنند. میبه نوشته ی صادق هدایت حس هنر و زیبایی انحصار طبقات عالی و تربیت شده نیست، نابغه های ساده ای نیز وجود دارند که در محیطهای ابتدایی تولد یافته و احساسات خود را بی تکلف با تشبیهات ،ساده به شکل آهنگ ها و ترانه های عامیانه بیان می کنند و گاهی به قدری ماهرانه از عهده ی این کار بر می آیند که اثر آن ها جاودانی میشود. این مولفین گمنام مولفین ترانه های عامیانه می باشند.

خانم منير طه سرایندهی ترانه مینویسد بر سر اجرای این اثر رقابت شدیدی بنان و مرضیه به وجود آمد و هر دو نفر آنها اشتیاقی فراوان به خواندن این ترانه داشتند تا آن زمان همه ی ترانه های مرا خانم مرضیه به نحو شایسته و هنرمندانه ای در رادیو خوانده بود اما با توجه به مفاهیمی که در شعر ترانه به کار رفته بود من علاقه مند بودم که این اثر با صدای جادویی بنان اجرا شود، اما مرضیه که در دستگاه رادیو نفوذ فراوان داشت تلاش می کرد به هر شکلی شده وی را برای خواندن ترانه ی عاشق شیدا انتخاب کنند که در نهایت موافقت شد که بنان آن را اجرا کند و چه زیبا و بدیع اجرا کرد وقتی این اثر از رادیو انتشار یافت من در یکی از بیمارستانهای شهر وین در کشور اتریش بستری بودم. روزی بنان که برای معالجه ی چشم خود به وین آمده بود با یک شمع و یک شاخه گل و یک شیشه شراب به عیادتم آمد و در نهایت شیفتگی و شیدایی ترانه ی «عاشق شیدا» را برایم خواند لحظات با شکوهی بود که تا واپسین دم عمر به یاد خواهمداشت.مرا عاشقی شیداخواننده ،بنان ،آهنگ ،تجویدی ،شعر ،منیره ،طه دستگاه سه گاه سال آفرینش ۱۳۳۴ گلهای رنگارنگ شماره ی ۱۹۰انتشار یافت

عصمت باقرپور پنبه فروش مشهور به دلکش از برجسته ترین زنان خواننده ایران در سال ۱۳۰۳ خورشیدی در خانواده ای نسبتاً فقیر و اولاد در حوالی بابل در مازندران متولد شد و در سال ۱۳۸۳ در تهران در گذشت. وی در ۱۲ سالگی پدر را از دست داد و مادرش که قادر به تأمین زندگی دختر نوجوان نبود وی را نزد دختر دیگر خود که در تهران اقامت داشت فرستاد. در تهران مدرسه رفت و تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کرد. هنگامی که ۱۷ ساله بود، صدای لطیف رسا و شفاف او مورد توجه معلم سرود دبستان قرار گرفت و به راهنمایی این معلم نزد استاد روح الله خالقی رئیس اداره ی موسیقی کشور رفت و پس از انجام امتحانات لازم قرار شد نزد عبدالعلی وزیری به یادگیری موسیقی بپردازد. حدود سه سال دوران آموزش وی طول کشید و از سال ۱۳۲۳ با نام هنری «دلکش به جرگه ی هنرمندان رادیو پیوست و به زودی یکی از خوانندگان محبوب و مشهور ایران شد. از این هنرمند بزرگ برنامه ی موسیقی به جا مانده و بسیاری از آوازها و ترانه های او مانند: «به کنارم بنشین»، «آمد نوبهار»، «کوچه باغی»، «یاد کودکی بردی از یادم»، «اسیری مازندرانی»، «پشیمان شدم»، «آتش» کاروان، جام طلا و سفر کرده از آثار ماندگار موسیقی معاصر ایران به شمار می آید دلکش در بسیاری از فیلمها نیز به عنوان هنرپیشه اول شرکت نمود و آثار او از محبوب ترین فیلمهای فارسی محسوب می شود.

آوازهای کوچه باغی یا بیات تهرانیادی از رسوم سنتها و خلقیات فراموش شده ایرانیانو فرهنگها و هنرهای در حال زوالدر ردیف موسیقی ایرانی نغمات گوناگونی وجود دارد که با کلمه ی «بیات» آغاز میشود مانند بیات اصفهان بیات ترک بیات راجع»، «بیات درویش حسن» و بیات عجم که در همه ی آنها کلمه ی «بیات» به معنای آواز به کار رفته است.یکی از بیاتها که در ردیف موسیقی ایرانی نیست ولی در ادوار گذشته مورد توجه بسیاری از مردم قرار داشت و بخشی از فرهنگ جامعه ی ما به شمار می آمد، آوازخوانی ویژه ای بود که به :آن غزل خوانی» یا «کوچه باغی» و یا بیات تهران میگفتند و تا اوایل دوران سلطنت رضاشاه پهلوی در تهران و برخی از شهرها خوانده می شد.در آن روزگار معمولاً بعد از غروب آفتاب افرادی که به «داش مشدی» «جاهل» و یا «کلاه مخملی شهرت داشتند در کوچه پس کوچه های زیبای باغ ها و محلات قدیمی، بدون همراهی موزیک به خواندن آوازها و غزلهایی می پرداختند که با موسیقیهای معمول آن زمان متفاوت بود و فضای احساسی ویژه ای را به وجود میآورد و همان طور که گفته شد به آوازهای کوچه باغیشهرت داشت.

بارون بارونههزار آوا جلد اولشعر: سیروس آرین پور؛ خواننده پری زنگنه، الهه، ویگن؛ دستگاه: ماهور؛ آهنگ عطااله خرم با برداشت از یک آهنگ محلی کردی)؛ تنظیم برای پیانو:سیاوش بیضایی.شه زمینا تر میکارا بهتر میبارون بارونهگلنسا جونومتو شالیزارهمی ترسم بچادببارین آرومترشهگلنسا جونوم برنج می کاره (طاقت نداره)۲دونه های بارونبهارای نارنجگلنسای منوخدای مهربون(یا منو بکش،بارون بارونه زمینا تر میشهداره می شه پرپرمیدن به شوهرتو این زمستونیا اونو نستون ۲شه گلنسا جونوم کارا بهتر میگلنسا جونوم غصه نداره زمستون میره پشتش بهارهزمستون می رهپشتش بهاره

تو ای پری کجایی یا سرگشته ترانه ) مشهور و ماندگاری است با شعر هوشنگ ابتهاج (سایه)، ملودی و آهنگسازی استادهمایون خرم در دستگاه همایون، نخستین بار با صدای حسین قوامی اجرا شد. این ترانه برای اولین بار در رادیو، در برنامه گلهای تازه شماره ۵۲ ب با تنظیم جواد معروفی پخش شد .در سال ۱۳۷۹ خورشیدی همایون خرم، کامبیز روشن روان ) را برای تنظیم ارکستر و محمد اصفهانی را به عنوان خواننده انتخاب کرد. ضبط استودیویی با نظارت خود او صورت پذیرفت و آن را در آلبوم تنها ماندم به همراه ۶ اثر دیگر منتشر کرد. همایون خرم در گفت‌وگویی که ابوالحسن مختاباد، روزنامه‌نگار و پژوهشگر تاریخ موسیقی معاصر، با او در نشریه نگاه انجام داد، از چگونگی پدید آمدن این تصنیف می‌گوید:«در منوچهری خانه باصفایی بود با باغچه که شبش رفتم آنجا. شب قشنگی بود و برخی از کارهایی را که با دستگاه حرفهای شان ضبط کرده بودند گوش کردم. من خودم کارهایی را که می‌نوشتم و اجرا می‌کردم تنها یک بار گوش می‌کردم و دیگر هم فرصتی برای گوش دادن دوباره نداشتم و تاییدشان می‌کردم. هنگام گوش دادن به کارها، آقای ابتهاج گفتند «خیلی دلم می‌خواهد که روی یک آهنگی از شما شعر بسازم.» من چیزی نگفتم اما وقتی به روی بالکن و هوای خوب و نسیم و باغچه و شب اواخر تابستان را دیدم گویی باران نت بود که می‌بارید. بلافاصله رفتم توی بالکن نشستم و این آهنگ را از بالا تا پایین نوشتم. حتی جواب‌های ارکستر پشت هم آمد. واقعاً کمتر زمانی بود که یک آهنگ تمام و کمال به ذهن بیاید؛ از صفر تا صدش؛ و به همین دلیل است که برخی از دوستان و شنوندگانی که این کار را می‌شنوند می گویند این آهنگ زمینی نیست. و من هم معتقدم که به بنده این آهنگ را دادند و «تو ای پری کجایی» الهامی بود که به من شد؛ الهامی که تمام و کمال آمد. آهنگ را برای ایشان اجرا کردم خیلی خوشحال شد و مشغول ساختن شعرش شد»

در یک صد سال گذشته ، آهنگ ها و تصنیف هایی که با عطر دلاویز عرفان،در آسمان هنر ایران درخشیده اند، بخش ارجمندی از موسیقی معاصر ما را تشکیل میدهند . راز خلقت ،یکی از برترین ترانه هایی است که تا کنون در ایران شناخته شده و اوج غنایی ایران است.آهنگ؛انوشیروان روحانیشعر؛معینی کرمانشاهیخواننده؛مهستیhttps://t.me/c/1802534967/29

امیر نصر سامانی تصمیم می گیرد به همراه سپاهیانش به طور موقت در باد غیس (در خراسان آن زمان) اقامت کند، اما خوش آب و هوا بودن این منطقه اقامت امیر را طولانی می کند. لشکریان که دلتنگ شده بودند و نمی‎خواستند بیشتر در آنجا بمانند جرات بیان خواسته‎ی خود را با امیر نداشتند و از رودکی می‎خواهند امیر را به بازگشت ترغیب کند. رودکی که امیر را خوب می‌شناخت تصمیم می‌گیرد با سرودن شعری بخت خود را برای راضی کردن امیر به بازگشت به بخارا بیازماید. رودکی در حضور امیر چنگ زنان قصیده‌ی «بوی جوی مولیان آمد همی» را آغاز می کند. امیر با شنیدن قصیده‌ی رودکی چنان دلتنگ می‌شود که بی کفش و رخت سفر سوار بر اسب تا بخارا می‌تازد!روایت کامل‌تر را با قلم نظامی عروضی، نویسنده قرن ۶ هجری بخوانید.روایت دیگر مصرع نخست این قصیده چنین است: بانگ جوی مولیان آید همی طرفداران این روایت می‌گویند جوی و رود معمولا بانگ دارند و نه بو. البته ضبط «بوی جوی مولیان» در بین مصححان دیوان رودکی مشهورتر است.چنین آورده‌اند که نصر بن احمد که واسطه عقد اهل سامان بود و اوج دولت آن خاندان ایام ملک او بود و اسباب تمتع و علل ترفع در غایت ساختگی بود، خزائن آراسته ولشکر جرّار و بندگان فرمانبردار زمستان به دارالملک بخارا مقام کردی و تابستان به سمرقند رفتی یا به شهری از شهرهای خراسان. مگر یک سال نوبت هری بود، به فصل بهار به بادغیس. که بادغیس خرم‎ترین چراخوارهای خراسان و عراق است. قریب هزار ناو هست پر آب و علف که هم یکی لشکری را تمام باشد. چون ستوران بهار نیکو بخوردند و به تن و توش خویش بازرسیدند و شایسته‎ی میدان و حرب شدند،نصر بن احمد روی به هری نهاد و به در شهر به مَرغ سپید فرود آمد ولشکرگاه بزد. و بهارگاه بود و شمال روان شد و میوه‎های مالن و کروخ در رسید که امثال آن در بسیار جای‎ها به دست نشود و اگر شود بدان ارزانی نباشد.آنجا لشکری برآسود و هوا خوش بود و باد سرد و نان فراخ و میوه‎ها بسیار و مشمومات فراوان. لشکری از بهار و تابستان برخورداری تمام یافتند از عمر خویش … زمستان آنجا مقام کردند و از جانب سجستان نارنج آورردن گرفتند و از جانب مازندران ترنج رسیدن گرفت. زمستانی گذاشتند در غایت خوشی. چون بهار درآمد اسبان به بادغیس فرستادند و لشکرگاه به مالین به میان دو جوی بردند و چون تابستان درآمد میوه‎ها در رسید. امیر نصربن احمد گفت تابستان کجا رویم که از این خوش‎تر مقامگاه نباشد، مهرگان برویم. چون مهرگان درآمد گفت مهرگان هری بخوریم و برویم و همچنین فصلی به فصل همی انداخت تا چهار سال برین برآمد زیرا که صمیم دولت سامانیان بود و جهان آباد و ملک بی خصم و لشکر فرمانبردار و روزگار مساعد و بخت موافق. با این همه ملول گشتند و آرزوی خانمان برخاست…دانستند که سر آن دارد که این تابستان نیز آنجا باشد.پس سران لشکر و مهتران ملک به نزدیک استاد ابوعبدالله الرودکی رفتند و از ندمای پادشاه هیچکس محتشم‎تر و مقبول‎القول‎تر از او نبود.گفتند به پنج هزار دینار تو را خدمت کنیم، اگر صنعتی بکنی که پادشاه از این خاک حرکت کند که دل‎های ما آرزوی فرزند همی‎برد و جان ما از اشتیاق بخارا همی‎برآید. رودکی قبول کرد که نبض امیر بگرفته بود و مزاج او بشناخته، دانست که به نثر با او در نگیرد، روی به نظم آورد و قصیده ای بگفت به وقتی که امیر صبوح کرده بود درآمد و به جای خویش بنشست و چون مطربان فرو داشتند، او چنگ برگرفت و در پرده‎ی عشاق این قصیده آغاز کرد:بوی جوی مولیان آید همییاد یار مهربان آید همیپس فروتر شود گوید:بوی جوی مولیان آید همییاد یار مهربان آید همیریگ آموی و درشتی راه اوزیر پایم پرنیان آید همیآب جیحون از نشاط روی دوستخنگ ما را تا میان آید همیای بخارا! شاد باش و دیر زیمیر زی تو شادمان آید همیمیر ماه است و بخارا آسمانماه سوی آسمان آید همیمیر سرو است و بخارا بوستانسرو سوی بوستان آید همیآفرین و مدح سود آید همیگر به گنج اندر زیان آید همی 

روز وصل دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران یاد باداین زمان در کس وفا دارى نماند زان وفاداران یاران یاد بادکامم از تلخى غم چون زهر گشت بانگ نوش باده خواران یاد باد من که در تدبیر غم بیچاره‏ام چاره آن غمگساران یاد باد گر چه یاران فارغند از یاد من از من ایشان را هزاران یاد باد مبتلا گشتم در این دام بلا کوشش آن حق گزاران یاد باد گر چه صد رود است از چشم روان زنده رود و باغ کاران یاد بادراز حافظ بعد از این ناگفته ماند اى دریغ از روزگاران یاد باد«حافظ»

تجویدی تصنیف سنگ خارا را در مایهٔ بیات کرد ساخت. اولین بار این تصنیف با صدای مرضیه ضبط و در قالب آلبوم گل‌های رنگارنگ شمارهٔ ۲۶۱ منتشر شد. از جمله اجراهای جدیدتر تصنیف خارا می‌توان به اجرای آن توسط ارکستر ملی ایران ) به رهبری ) فریدون شهبازیان حسین ) و با آوازعلیشاپور اشاره که در قالب برنامه‌ای به نام «شب یادمان استاد علی تجویدی» اجرا شد . علیرضا افتخاری ( نیز در آلبوم به دنبال دل (۱۳۸۳) این تصنیف را اجرا کرد که در این اجرا، شروع تصنیف به صورت آواز تنها و بدون همراهی ساز است. نصر الله معین نجف آبادی نیز در سال 1396 این تصنیف را خوانده است.همچنین هوشمند عقیلی، (علیرضا قربانی ) نیز این تصنیف را بازخوانی کرده اند.ترانهٔ این تصنیف مضمونی عاشقانه دارد. سنگ خارا در کنار ترانهٔ «یاد من کن» (که آن هم توسط تجویدی آهنگسازی شد و توسط دلکش ( اجرا شد) از جملهٔ آثار برجستهٔ معینی کرمانشاهی دانسته شده‌است. تجویدی معتقد است که تصنیف سنگ خارا در شهرت یافتن خواننده‌اش نقش داشته‌است.

قسمت ششم در سه بخش تهیه شد و ادامه بخش سوم در قسمت هفتم به سمع و نظر شما عزیزان میرسد. همراهی و معرفی ما به دوستان بزرگترن مشوق در ادامه دادن اینراه است.

در همه عالم کسی به یاد نداردنغمه سرایی که یک ترانه بخواندتنها با یک ترانه در همه ی عمرنامش این گونه جاودانه بماند(فریدون مشیری)

قسمت دوم سرگذشتهای موسیقی هاترانه مرغ سحر

بخش نخست کتابسرود ای ایران ساخته جاودانه دکتر حسین گل گلاب و روح اله خالقیhttps://t.me/Hezarava2023لینک تلگرام پادکست هزارآوا

به قلم مرتضی حسینی دهکردی و به اهتمام محمدحسین ابن یوسف در 6 جلد هم اکنون بخش پیش گفتار را می شنوید. نظرات خود را با ما در میان بگذاریدhttps://t.me/Hezarava2023لینک تلگرام پادکست هزارآوا