روز وصل دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران یاد باد

این زمان در کس وفا دارى نماند زان وفاداران یاران یاد باد

کامم از تلخى غم چون زهر گشت بانگ نوش باده خواران یاد باد

من که در تدبیر غم بیچاره‏ام چاره آن غمگساران یاد باد

گر چه یاران فارغند از یاد من از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این دام بلا کوشش آن حق گزاران یاد باد

گر چه صد رود است از چشم روان زنده رود و باغ کاران یاد باد

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند اى دریغ از روزگاران یاد باد

«حافظ»