در اپیزود هشتم بیوگو (پادکست تخصصی زندگینامه)، به زندگی فردریش نیچه پرداختیم، کسی که شک او به جهان، خدا و انسان، مسیر تاریخ تفکر را تغییر داد. اولین‌بار در پنج سالگی مبهوت در کار خدایی ماند که پدرش را عذاب داده‌بود. در تمام مسیر زندگی در جستجوی حقیقت رنج کشید و در انتهای راه گفت که هیچ حقیقتی وجود ندارد مگر تعابیری از آن. موسیقی افیونی بود که تحمل هستی را برایش آسان‌تر می‌کرد. تفکرات محبوس در چاردیواری‌ را فاقد اعتبار و خیال‌بافی در معبد بی‌سقف طبیعت را اصیل می‌دانست. مردی بی‌تابعیت که قواعد مرزهای زمانی و مکانی محدودش نمی‌کرد. او رنج را می‌ستود و غایت زندگی را در یافتن معنای آن می‌دانست. زرتشت را در مرتفع‌ترین کوه‌های آلپ پیدا کرد و مهم‌ترین اثرش را از زبان او نوشت. کسی نمی‌داند فردریش نیچه ۱۰ سال پایانی عمر را به چه اندیشید، اما به یقین سایه‌ای از حقیقت او را در هم شکست.

منبع اصلی ما برای این اپیزود، کتاب «من دینامیتم!» اثر سو پریدو است که به تازگی از نشر «برج» منتشر شده است.