در دومین قسمت از پادکست «زندگی مصنوعی من»، رضا جمالی به بررسی استدلال‌های مربوط به خطرات ناشی از ابرهوش مصنوعی برای هویت و میراث انسانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی در حال فوران خلاقیت‌های هنری و فرهنگی است. این که می‌گویند با بلیعده شدن میراث فرهنگی انسان توسط هوش مصنوعی، به پایان تاریخ بشریت می رسیم، ریشه در کدام استدلال‌های فلسفی دارد؟
آیا هوش مصنوعی در آینده تمام دستاوردهای فرهنگی و معنوی بشر را خواهد خورد و تمام آنچه را که به عنوان خلاقیت انسانی می‌شناسیم، «مصنوعی» خواهد کرد؟