در این اپیزود با مدل شناختی حل مسئله از دیدگاه جو ردیش آشنا می‌شویم که شامل اصولی چون برساخت‌گرایی، بافت‌مندی، تغییر مفهومی، و یادگیری اجتماعی است.

🧠 ده پرسش فلسفی از دل نظریه شناختی جوردیش (اپیزود ۱۹ پادکست):

1. آیا دانستن یک قانون علمی بدون توانایی بازسازی ذهنی آن، به‌راستی «دانستن» است؟
   (آزمون اصل برساخت‌گرایی؛ تفکیک دانش زنده از دانش مرده)


2. اگر دانش‌آموزی مفهومی را «درست» اما در «زمینه‌ای اشتباه» فهمیده باشد، آیا می‌توان گفت آن را یاد گرفته است؟
   (چالش بین صحت مفهومی و بافت‌مندی یادگیری)


3. آیا تغییر مفهومی یک اتفاق شناختی است یا یک انقلاب وجودی؟
   (مرز بین یادگیری علمی و تحول در هستی‌شناسی فرد)


4. آیا ممکن است یادگیری یک مدل علمی، منجر به بی‌اعتمادی به تجربه شخصی شود؟
   (پرسشی درباره‌ی شک‌گرایی علمی و فاصله با زیست روزمره)


5. آیا مدل ذهنی معلم می‌تواند مانع درک مدل ذهنی دانش‌آموز شود؟
   (تضاد بین افق‌های شناختی؛ نقش قدرت در کلاس)


6. اگر یک دانش‌آموز هیچ‌گاه نتواند مفهومی را در قالب گفت‌وگوی جمعی بیان کند، آیا واقعاً آن را فهمیده است؟
   (پرسش درباره یادگیری فردی در برابر یادگیری اجتماعی)


7. آیا ممکن است هویت علمی یک فرد پیش از فهم علمی‌اش شکل بگیرد؟
   (سؤال درباره تقدم «شدن» بر «دانستن»)


8. آیا حافظه قوی می‌تواند مانعی برای تغییر مفهومی باشد؟
   (پرسش از رابطه میان حافظه‌محوری و مقاومت در برابر یادگیری عمیق)


9. آیا علم بدون زمینه اجتماعی می‌تواند شکل بگیرد یا صرفاً توهمی از دانش است؟
   (چالش بین علم خالص و علم زیسته)


10. آیا می‌توان دانشی را بدون عبور از مرزهای مفهومیِ گذشته فهمید، یا یادگیری واقعی همیشه با بی‌قراری همراه است؟
    (پرسش درباره رابطه یادگیری و رنج فلسفیِ تغییر)