وقتی ما نمی بخشیم نسبت به نزدیکان خود رفتار بد در پیش می‌گیریم که مورد تایید خداوند نمی باشد. وقتی نمی بخشیم در واقع محبت خدای محبت را نابود می‌کنیم. وقتی نمی بخشیم وجدان ما ناشنوا می‌شود و روحیه خشن در ما نمایان می‌شود. با بخشیدن است که مردم آزاد می‌شوند؛ مانند غلامی که با لطف و رحم اربابش آزاد شده بود. هرگاه نمی خواهم ببخشم! فریاد نبخشیدن ما از طریق دیگران به گوش خداوند می‌رسد. هرگاه نمی بخشیم تبدیل به افراد قدرنشناس می‌شویم و بخشش و فیض خداوند را فراموش می‌کنیم. هرگاه نمی بخشیم خودم را به جلادان روحانی که همانا ارواح شریر و نیروهای تاریکی هستند تسلیم می‌کنیم و نجات و آزادی خود را به خطر می‌اندازیم. چنان که عیسی خداوند گفت برادر خود را از تهی دل ببخش. هموطن عزیز متوجه می‌شویم که ریشه ای بسیار از بندها و دردهای ما از کجاست؛ چون ما از ته دل برادر و خواهر خود را نبخشدیم و از گناهان شان گذشت نمی کنیم. ببخش تا بخشیده خداوند شوید!