مهتا از یک صحنه‌ی خیلی ساده شروع کرد؛ لحظه‌ای که منتظر کسی بود و چشمش به آدم‌هایی افتاد که از کنارش می‌گذشتند. نه فقط آدم‌ها، که حال‌وهوای فضا را دید؛ صدای قدم‌ها، نور، سکوت، و آن حسِ رهاشدگی که گاهی در میان روزمرگی پیدا می‌شود.

از این روایت کوچک، گفت‌وگو شکل گرفت. رفتیم سراغ جبر و اختیار؛ این‌که چرا بعضی موقعیت‌ها را وقتی انتخاب می‌کنیم شیرین‌ترند و وقتی مجبوریم، حتی بهترینشان تلخ می‌شود. حرف زدیم از اینکه شاید بیشتر مردم صبح که از خواب بیدار می‌شوند قصد خراب کردن زندگی کسی را ندارند، و چطور پیش‌فرض نیک‌خواهانه می‌تواند راهی برای ساختن اتمسفر اعتماد باشد. تمرینی خیالی کردیم: خانه‌ای را وسط جنگل تصور کن… و ببین اگر آنجا تنها زندگی کنی، چه چیزهایی روزهای تو را تعریف می‌کند؟ 

اینجا به «اتمسفر» رابطه رسیده بودیم؛ اینکه انگار هر آدمی، اطرافش اتمسفری دارد. برای بعضی‌ها آلوده است و برای بعضی‌ها شفاف و پر اکسیژن. اینکه ما در ساخت چه اتمسفری مشارکت می‌کنیم؟

اگر دوست داری با ما از یک لحظه‌ی ساده به دنیای پرکشف رابطه‌ها، انتخاب‌ها و فضاها سفر کنی، این اپیزود را بشنو.

آهنگ‌ها:

موسیقی ابتدایی: ترانه شاعر - گلسا و محمد موسوی

موسیقی پایانی: بعضی وقت‌ها - کیوسک

دریافت دوره ویدئویی مسترکلاس گفت‌وگو

++++++++++++++++++++++++++

دریافت کتابچه عبور از رنج‌های بین‌نسلی