پادکست‌‌های گوشه؛ هنر با گوشه، بر اساس تصویر، فیلم، ترجمه کتاب‌ها و مستندها ساخته می‌شود و در تصویر، زیرنویس دارد. شنیدن این پادکست‌ها که درواقع مستند هستند، نمی‌تواند چندان موثر باشد. لطفا اگر می‌توانید این شماره را هم اینجا در کانال یوتیوب گوشه ببینید:

https://youtu.be/34cAoq1V6r8?si=dLJQRK5JCSDu7Mh5

لئونارد کوهن را با صدای عمیق، ترانه‌های فلسفی و رویکردهای سیاسی و اجتماعی‌اش می‌شناسند. مردی که نه خودش را شاعر می‌دانست و نه نوازنده و نه خواننده ولی در هر سه هنر توانسته بود محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین و پرمخاطب‌ترین شود. نه به خاطر آنچه معیار جهانی در فروش بود، بلکه به خاطر غم صدایش، لحن خواندنش، ایستادنش روی صحنه، چند آکورد ساده گیتاری که بلد بود و حضور مسحورکننده‌ای که می‌توانست هزاران نفر را ساکت کند تا شعر بشنوند و ترانه را بفهمند. ترانه‌هایی که از دل زندگی خودش می‌آمد، از شکست‌هایش، دلتنگی‌‌هایش برای زنان زندگی‌اش، سفرهایش، مکتب فکری‌اش که درباره جنگ و سیاست و دین نظرهای متفاوتی نسبت به بقیه همدوره‌ای‌هایش داشت و به خاطر آشنایی‌‌اش با اسطوره‌ها و مکتب‌های شرقی که به‌خصوص در آخرین آلبومش (تاریک‌تر می‌‌خواهی) واضح است. 

قسمت دوازدهم پادکست گوشه؛ هنر با گوشه در یکم آذر چهارصد و سه، درباره لئونارد کوهن است و ترانه‌ها و شعرها و آوازهایش در مسیر عجیب زندگی‌ که پشت سر گذاشت، سیر و سلوک‌های معنوی‌اش و رابطه‌هایش با زنانی که از آنها الهام می‌گرفت ولی ترک‌شان می‌کرد