در آسمان پر ستاره ورزش آبادان نام یدالله هاتفی یادآور ظهور کارگران ورزشکار در دهه ۱۳۲۰ است. دهه‌ای که با مبارزات حق‌طلبانه کارگران پالایشگاه همراه بود. این بار تاریخ شفاهی آبادان به زندگی سراسر تلاش یدالله هاتفی پرداخته است. همچنانکه قبلا اشاره شد تاریخ شفاهی ابادان زیر نظر اقای مسعود فروزنده به نشر خاطرات پیشکسوتان می‌پردازد. آقای عبدالحسن بنی‌سعید راوی خاطرات فوتبالی است که این مهم با مشاورت و راهنمایی آقایان جلیل صفری، علی پارسا و جمشید بشاگردی صورت می گیرد. یدالله هاتفی ، متولد دوم مهرماه ۱۳۱۱ در فرح‌آباد، دوران ابتدایی را در دبستان ابن سینا درس خواند و در سال ۱۳۲۳ ترک تحصیل کرد و در ۱۴ سالگی به کارآموزان رفت و پس از اتمام دوره پنجساله آموزشی و کارورزی در پالایشگاه به اداره تعمیرات و ساختمان انتقال یافت و در آنجا دوره نجاری را فرا گرفت. سپس به اداره حمل و نقل منتقل گردید. ابتدا به تیم فوتبال کارآموزان و سپس در سال ۱۳۳۲ به تیم کارگر آبادان راه یافت. بازی‌های تکنیکی او موجب گردید به تیم منتخب آبادان راه یابد. سپس به تیم شاهین پیوست. تیم شاهین در سال ۱۳۳۹ همراه با هاتفی در اولین دوره بازی‌های باشگاههای ایران در ساری شرکت کرد و قهرمان اولین دوره بازیهای باشگاهای ایران شد. در همان سال هاتفی با شاهین در مسابقات ۳۰ تیم آسیایی در کشور پاکستان شرکت کرد. هاتفی در دوران بازیگری فوتبال بخاطر اخلاق خوب و بازیهای تکنیکی مورد توجه و تایید شادروان پرویز دهداری قرار گرفت. یدالله هاتفی پس از بازگشت از پاکستان در سال ۱۳۴۱ از فوتبال خداحافظی کرد و به تحصیل ادامه داد وموفق به اخذ دیپلم طبیعی گردید. ایشان هم اکنون دوران بازنشستگی را در کنار خانواده و در شیراز می‌گذراند. از خدای سبحان برایش آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت خواستاریم.