یا حسین آن که دل از غیر تو بُبرید منم| آن که لاجرعه می مهر تو نوشید منم| آن که از شوق به هنگام ولادت چون شمع |عوض گریه در آغوش تو خندید منم| آن که همراه تو آمد به صف کرب و بلا| پا به پای تو صمیمانه بکوشید منم| آن که خون شد دلش از محنت ایّام ولی| جامه ی صبر به تن بهر تو پوشید منم |روز عاشور به هنگام وداع آخر| آن که پروانه صفت دور تو گردید منم| آن که چون لانه زنبور ز شمشیر ستم| جسم عریان تو آغشته به خون دید منم| آنکه پروانه صفت دور تو گردید منم |نشنیده است کسی از سر بُبریده سخن| آن که صوت ملکوتی ز تو بشنید منم | آن که با چوبه ی محمل سر خود را بشکست| تا سر غرق به خون ازسر نی دید منم |جنگ با اسلحه کار تو و یاران تو بود| آن که با تیغ زبان بعد تو جنگید منم| یا حسین آن که دل از غیر تو بُبرید منم| آن که لاجرعه می مهر تو نوشید منم