غزلیات حافظ ۴۹۴
Update: 2024-04-243
Description
شرح غزل 494 حافظ
ای دل گر از آن چاهِ زَنَخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی
هُش دار که گر وسوسهٔ عقل کنی گوش
آدمصفت از روضهٔ رضوان به درآیی
شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنهلب از چشمهٔ حیوان به درآیی
جان میدهم از حسرتِ دیدارِ تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به درآیی
چندان چو صبا بر تو گمارم دم همّت
کز غنچه چو گل خرّم و خندان به درآیی
در تیره شبِ هجرِ تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مَهِ تابان به درآیی
بر رهگذرت بستهام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی
حافظ مکن اندیشه که آن یوسفِ مَهرو
بازآید و از کلبهٔ احزان به درآیی
دکتر سمیه شکری
شرح غزلیات حافظ شیرازی
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
ممنون استاد گرامی.فراوان استفاده میبرم.روزتان گرامی دوازده اردیبهشت سال ۱۴۰۳
درود استاد فرزانه
درود براستاد نازنین گهرسخن .سپاس که باشرح غزل زیبای حافظ امیدرا راهی دل دوستدارانش کردید وچه زیباشرح وتفسیر نمودید .خالق هستی بهترینها رابرایتان رقم زند🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🙏