
قسمت ویژه نوروز
Update: 2024-03-19
199
Share
Description
در این اپیزود از خط رایج پادکست اندکی خارج می شویم تا از طریق پرداختن به زوج مفهوم "امید و نوستالژی" به استقبال بهار و نوروز برویم. با آرزوی شادی، سلامتی و کامیابی برای شما عزیزان
In Channel
بعد از دو سال دوباره شنیدن پادکست های شما حتی از بار اول هم لذت بخش تر هم بود ،ممنونیم برای انسان دوستی حقیقیتون🪷
بعد از یک سال و نیم دوباره اومدم و این اپیزود شاهکار رو گوش کردم... چقدر برای این روزهای سخت پر از ابهام ساخته شده... علی عزیز، پیر خردمند ما، چقدر امید دادی بهم توی این روزهای سخت مهاجرت، ممنونم ازت ❤️
جناب دکتر بابایی زاد عزیز، سلام امروز ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، پادکست "نوروز" با گفتار شنیدنی شما رو نیوشیدم و چه دلنشین بود. و بعد از چندین روز دلزدگی و افسردگی، شادی و امید دوباره در وجودم نهاده شد. از شما بسیار بسیار و دو چندان بسیار تشکر میکنم. ❤️❤️🌹🌹
درود و ادب. سپاس از تلاشهای بی چشمداشت شما در راستای بهبود ذهن و روان آدمیان. جناب دکتر خواهشمندم دوره های هنردرمانی با سبک و روش خودتان برگزار فرمایید. خواه حضوری یا آنلاین یا حتی پادکست. جای خالی چنین راهکارهای درمانی و با پشتوانه علمی قوی چشمگیر است.
♥️♥️😍😍🤩🤩🤩
♥️♥️😍😍🤩🤩🤩
چه زیبا گفتید، در شرایطی که الان داریم زندگی میکنیم پیدا کردن امید در اینده ( چیزی که همه بهش باور دارن) خیلی سخت شده، ولی میشه این امید رو طبق صحبتهای شما تو نوستالژی هم پیدا کرد این قسمت من چندین و چندبار گوش دادم و هربار پراز امید شدم
همون اول پادکست اشک شوق پدیدار شد وقتی دوباره یافتمت 🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹چقدر راحت اینهمه زیبایی را فراموشم شده بود... من ب خودم برمی گردم با شما دکتر نازنین و این بهترین وصل است..
سلام و درودها دکتر بابایی گرانقدر، خوشحال و خرسندم آنچنان که توصیف این حجم از پیدا کردن خودم درست جلوی در جادویی دنیای نورانی و زیبای دلفی عاجزم 🥲 آدمی اونقدر راحت و آسان گم میشه که خودشم باورش نمیشه برای هزارمین بار از من منفصل شدم و چه جدایی اندوهناکیه.. حتی نمیفهمی چه بلایی سرت اومده،من فکر میکردم هستم درست مثل اکنون شاید بارها و بارها بایستی این اتفاق بیفته و هربار ب روشنی برسد دستان خالی ام... شاید خیلی زیاد خوشحالم وقتی رسیدم چراغ خانه دلفی را روشن یافتم بمان برای گمشدگانی چون من♥♥♥♥♥♥♥♥♥
درود و هزاران هزار سپاس
میتونم بغضی که توی این پادکست داری رو احساس کنم. اگر بخوام برای این پادکستت یک نام بگذارم مینویسم: آنْ «آنِ» ناگهانِ من!
این قسمت چقدر شادمانه بود 😃
اول حس اینو داشتم که چرا به موقع این پادکست رو گوش نکردم ولی الان واقعا خوشحالم که گوشش کردم و بسیار لذت بردم. بسیار زیبا بود واقعا سپاس آقای دکتر بابایی زاد برای خلق این لحظات زیبا
درود همچنان با گذشت چند ماه از شنیدن این دلنوشته و گفتار زیباتون ، چند وقت یکبار باید از نو امید و نوستالژی رو گوش بدم و غرق در شادی بشم بسیار سپاسگزار از شما
فرا سوی خود جایی منتظر خویشتنم.... ممنون علی جان 🌱
دیر رسیدم، ولی رسیدم. هر روز بر شما مبارک دکتر باباییزاد عزیز. چقدر خوشبختم میتونم شما رو بشنوم. چقدر خوشبختم که دکتر علی باباییزاد داره کمکم میکنه تا سالهای باقیمانده عمرمو بهتر و مفیدتر زندگی کنم. پایدار باشید.
پادکست ها رو گوش می کنم هر دفعه می خوام اظهار نظر کنم و بعد احساس می کنم نظری در خور و برازنده که بتونه با مطالب شما برابری کنه ندارم پس چیزی نمی نویسم. اما حالا حس کردم اگر حس واقعیموبگم خودش بهترین نظره. هنر نزد تو است.
بسیار عالی ممنون از اقای دکتر
زمین و تمامی مخلوقاتش همواره امیدوارند و امیدوارانه برای زندگی در چالشند. انسان نا امید حتما تعادلی را برهم زده است. ممنون از این قسمت از دل برامده و بر دل نشسته ❤️❤️
عالی بود و لذتبخش (فراسوی خود، جایی منتظر ورود خویشتنم)