همه ما توی زندگیمون اشتباه میکنیم. چیزی که برامون مهمه اینه که بدونیم باطن و درون خوبی داریم و با هر بار اشتباه کردن، هویتِ نیکِ خودمونو زیر سوال نبریم.

معمولا والدین (به تقلید از والدین خودشون) وقتی بچه‌ای کار خوبی میکنه بهش میگن «بچه خوب» و وقتی کار بدی میکنه بهش میگن «بچه بد» یعنی اون کار رو به هویت بچه ارتباط میدن. در حالی که چنین چیزی صحیح نیست!

ما لازمه هویت بچه‌مونو از کاری که میکنه جدا کنیم و وقتی کار اشتباهی میکنه، به فرزندمون (و به خودمون) یادآوری کنیم که باطن خوبی داره و اون لحظه شرایط ناخوشایندی رو داشته تجربه میکرده و کار اشتباهی انجام داده.

بعد بررسی کنیم ببینیم نیازی که داشته سعی میکرده از راه اشتباه برطرفش کنه چی بوده و مهارتی که بهش کمک میکنه از این به بعد رفتار صحیح‌تری رو جایگزین بکنه چیه

اینطوری فرزند ما هم مهارت کسب میکنه و رفتارش اصلاح میشه، هم رابطه بین ما و فرزندمون تقویت میشه