نمی‌دونم تو چجوری بودی، ولی من اولین سازی که شناختم، همین **سازدهنی** بود... یه ساز کوچولو که همیشه یه گوشه‌ی اسباب‌بازی‌هامون پیدا می‌شد. بیشتر وقتا بلد نبودیم چی‌کارش کنیم، فقط فوت می‌کردیم توش و می‌خندیدیم. ولی ته دلمون، همیشه یه آرزو قایم بود... اینکه یه روزی بتونیم با همین ساز ساده، یه **آهنگ واقعی** دربیاریم. یه چیزی که بشه باهاش دل خودمون رو نرم کنیم، یا لبخند بیاریم رو لب کسی

سازدهنی، یا همون **هارمونیکا**، شاید به چشم حرفه‌ایا یه ساز معمولی باشه، ولی برای خیلی از ما، **اولین بوسه موسیقیه**… اولین باری که فهمیدیم یه ساز، می‌تونه جواب بده به نفسمون. همین‌که فوت کنی، و یه صدا در بیاد… یه صدای آشنا، یه نت ساده… همین‌که می‌شه با یه ساز کوچیک، یه حال خوش ساخت، همین خودش کلیه

توی این اپیزود، می‌خوام از خاطره‌هاش، از صداهایی که از تو فیلمای قدیمی یادمونه، از اینکه چرا هنوزم وقتی صدای سازدهنی میاد، یه چیزی تو دلمون وول می‌خوره بگم

🫠💚

اگر این اپیزود اونجوری نبود که همیشه دوست داشتی، ببخشید؛ فقط سعی کردم چیزی که خودم دوست دارم رو باهاتون به اشتراک بذارم