(S1E2) تاریک‌روشنِ زندگی

Update: 2020-05-14

Description

شما شنونده‌ی «رادیــوبَـــرگـــْــ🍃» هستید.
.
در دومین اپیزود، از تجربیات شخصی دریا خواهید شنید. دختری پر جنب و جوش که در 22 سالگی، کوله‌باری از تصمیمات مهم و تغییرات اساسی را به اشتراک می‌گذارد. انسانی که دیدگاهی خودساخته راجع به زندگی دارد و آرزوهایش را محکم‌تر از قبل، دنبال می‌کند.
.
t.me/Radio_Barg
.
alirezahashemazar.com/RadioBarg

Comments (7)

fateme valipour

سلام ممنون از پادکست خوبی که راه انداختین و حرفه‌ای هم نسل های ما رو به اندازه خودتون به گوش بقیه میرسونید اولش باید بگم تو همین دوتا اپیزودی که گوش دادم بهتون حسودیم شد چون خیلی اوقات خصوصا بعد از دانشگاه از گفتگو جدی اما صمیمانه در مورد چیزایی که تو ذهنمه محروم بودم و گوش دادن به حرفاتون برای من یه زمان شیرینی رو به وجود میاره توی این اپیزود خیلی دلم خواست یه بار دوستانه با دریای پر دغدغه به گفتگو بشینم و براش کلی حرف از موافقت یا مخالفت حرفاش بیارم و جواباشو بشنوم حسی که تو پارت اول گفتگوتون بود چیزی بود که خودم تجربش کردم و خیلی از اون حس هایی که می‌گفت و نمی گفت رو لمس کرده بودم و یه تداعی خاطره شد برام ولی برای پارت دومش خواستم به دریا بگید که ناامیدیت از وضع موجود و احوال آدما به خاطر اینه که هر کسی که دنبال تغییره یه گوشه این کشوره و خبر نداره که چند نفر دیگه مثل خودش با کلی ایده و دغدغه دارن نامید میشن و به فرار!! فکر می کنن ولی باید بگم یکی از بهترین راه ها رفتن اما برگشتنه چون علاوه بر تجربه و حال خوب اعتبار هم به شخصیت آدم اضافه میشه که همون محرک بزرگی برای به حرکت درآوردن

Jul 4th

Reply (1)

AmirAli Rastegar Kazerooni

سلام به رادیوبرگی‌های عزیز؛ ممنون علیرضا از پادکست خوبی که آماده شده. و تشکر از خانم مفرحی عزیز بابت صحبت‌های قابل تامل‌شون. خوبی این پادکست این بود که حرف‌ها یک سمت و سو نداشت و خوب همین باعث می‌شد فرصتی برای فکر کردن و تحلیل بیشتر پیدا کنی. اول بگم بچه‌های خوب! (هم دریا هم علیرضا) درباره‌ی مهری‌ها با نامهری صحبت کردین که بماند برای بعد...! :)) در مورد پژوهش در ایران صحبت شد، که دوست داشتم این نکته رو اضافه کنم: گاهی برای فروش محصول‌مون به یک ویترین زیبا نیاز داریم. در مورد علیرضای امروز و علیرضای اون‌موقع؛ فکر می‌کنم هر دو درست می‌گفتین: هم منِ امروز، با دیروزم فرق دارم و قرار نیست تصمیمات گذشته‌ام را با فکر امروز قضاوت کنم. و هم در گذشته تصمیماتی که گرفتیم لزوما بهترین خودش نبوده است حتی اگر نداشتن تجربیات امروز را هم در نظر بگیریم. در مورد استاد ادبیات نازنینی که هر دو فراموش کرده بودین اسمش را (من پای نزدیکیای افطار و کمبود گلوگز میذارم) استاد ساناز مجرد. چند حرف دیگر دارم که فکر می‌کنم در این دیدگاه نوشتن‌شان، فقط باعث می‌شود حرف بسوزد و مصرف نشود میگذارم به خودتان بگویم. تشکر از

May 13th

Reply (1)