Napisana po upadku Powstania Styczniowego opera Stanisława Moniuszki przyniosła mu miano kompozytora narodowego. Po trzech spektaklach w Warszawie została ściągnięta z afisza przez carską cenzurę. Trzy spektakle wystarczyły, aby Moniuszko stał się kolejnym narodowym wieszczem. Rozmawiać będziemy o tym, w jaki sposób powstanie obecne jest w operze i na czym polega jej narodowy charakter. Kontrapunktem będzie tutaj twórczość Milija Bałakiriewa, który mimo miłości do Chopina, pozostał po drugiej stronie barykady, będąc jednym z luminarzy rosyjskiego nacjonalizmu muzycznego.

Repertuar:

Fryderyk Chopin, Etiuda c-moll op. 10 nr 12 „Rewolucyjna”
Stanisław Moniuszko, Polonez nr 3
Milij Bałakiriew, Reminiscences de l'opéra „La vie pour le Tzar", Mazurek nr 1 As-dur i nr 2 cis-moll